107190

■ dopełniacz - źródłem jest najczęściej surowica świnki morskiej; ilość musi być ściśle określona tak, aby nie doprowadzić do fałszywie dodatnich lub ujemnych wyników

o wykonanie; dwuetapowe

I. inkubacja badanej surowicy, w której poszukujemy przeciwciał, ze znanym antygenem lub badanej surowicy, w której poszukujemy antygenu, ze znaną surowicą odpornościową; następnie dodajemy do układu badanego dopełniacz (jeśli utworzy się kompleks immunologiczny, to zwiąże on dopełniacz, a jeśli nie, to dopełniacz pozostanie niezwiązany w roztworze

II. dodanie do układu badanego tzw. układu wskaźnikowego, czyli erytrocytów barana opłaszczonych przeciwciałami antyerytrocytamymi

0 wynik:

1)    dodatni (obecność w badanym materiale poszukiwanego składnika) - jeżeli w pierwszym etapie dopełniacz został związany przez kompleks immunologiczny, to w etapie drugim nie wystąpi hemoliza eiytrocytów

2)    ujemny (brak poszukiwanego składnika w badanym materiale) - jeżeli

w pierwszym etapie dopełniacz nie został związany [bo nie powstał kompleks immunologiczny z powodu braku jednego z reagentów], to przyłączy się on do kompleksu    erytrocyt-przeci wdało    antyerytrocytarne w układzie

wskaźnikowym i nastąpi hemoliza krwinek

0 próby kontrolne:

1)    badana surowica + dopełniacz + zawiesina opłaszczonych erytrocytów -hemoliza

2)    reagent znany (antygen lub przeciwciało) + dopełniacz + zawiesina opłaszczonych erytrocytów - hemoliza

3)    dopełniacz + zawiesina opłaszczonych erytrocytów - hemoliza

4)    dopełniacz + erytrocyty barana nie opłaszczone - brak hemolizy

0 wersja ilościowa: odczyn wykonuje się w szeregu probówek, do których dodaje się stałe objętości (stałe stężenia) każdego ze składników reakcji (reagentu znanego, tj. antygenu lub przeciwciała, dopełniacza, zawiesiny opłaszczonych erytrocytów barana), a badaną surowicę dodaje się w kolejnych rozcieńczeniach; wynik podaje się w postaci miana,