101620

. Zasady polskiego kodeksu karnego z1932 roku.

-    oparty byl na założeniach szkoły socjologicznej, napisany jasnym, precyzyjnym językiem

-    zasada formalnej równości wobec prawa - jednakowa odpowiedzialność kama wszystkich obywateli

-    zasada nullum crimen sine lege i nulla poena sine lege - zaloże3nia legalizmu w prawie karnym, wykluczające możliwość stosowania analogii

-    zasada subiektywizmu - subiektywizacjia i indywidualizacja odpowiedzialności, sprawca odpowiadał jedynie za skutki zamierzone i przewidywane, czyli zawinione, czynnikiem określającym winę spr awcy była jego poczytalność, wykluczały ją niedojrzałość wieku i stan psychiczny, nieletni do 13 r.ż. byli nieodpowiedzialni, nieletni między 13 a 17 r.ż. odpowiedzialni warunkowo

-    indywidualizacja - odrzucenie odpowiedzialności zbiorowej i akcesoryjnej

-    zasada humanitaryzmu - określenie celów represji karnej oraz stosowanie jej w granicach i środkami niezbędnymi do osiągnięcia zamierzonych rezultatów' kary. Kara śmierci miała charakter wyjątkowy, stosowana jedynie w 5 przypadkach, alternatywnie z karą pozbawienia wolności, wobec nieletnich odpowiedzialnych wantnkow'o orzekano kary poprawcze i wykonawcze. W zakresie kary przewidziano możliwość nadzwyczajnego złagodzenia, warunkowego zawieszenia, wanutkowego zwolnienia, rehabilitacji sędziowskiej i ustawowego zatrucia skazania

-    zasada zastosow'ania środków' zabezpieczających, wprow'adzorra pod wpływem szkoły socjologicznej, przeniesienie represji karnej z czynu na osobę