107540

Smith uważał, że korzystna wymiana między państwami będzie możliwa wówczas gdy wystąpię między nimi absolutne różnice w poziomie kosztów lub wydajności produkcji.

Państwo, które posiada absolutną przewagę po stronie kosztów lub wydajności produkcji danego dobra powinno w pełni specjalizować się w jego wytwarzaniu oraz je eksportować. Natomiast w odniesieniu do dobra, w przypadku którego nie ma absolutnej przewagi powinno zrezygnować z jego produkcji a zapotrzebowanie zaspakajać importem.

W teoriach klasycznych mówi się o pełnej specjalizacji. Wytwarzamy tylko dobro z przewagą, z reszty całkowicie rezygnujemy. Jeśli jest zapotrzebowanie na inne dobro to jest ono importowane a nadwyżki wytwarzanego dobra są eksportowane - dlatego rozwija się handel międzynarodowy.

ZAŁOŻENIA MODELU SMITHA

1.    Dwa państwa, dwa dobra.

2.    Jeden podstawowy czynnik produkcji - praca.

3.    Nakład pracy niezbędny do wytworzenie jednostki danego dobra określa koszty jego wytworzenia.

4.    Wydajność produkcji jest odwrotnością kosztów.

5.    Dobra wytwarzane w obu państwach nie różnią się jakością.

6.    Nie ma postępu technicznego, nie zmieniają się gwałtownie możliwości wytwórcze.

7.    Wewnątrz państwa występuje doskonała mobilność czynników produkcji i brak takiej mobilności między państwami.

8.    Nie ma barier handlowych.

9.    W obu państwach występuje doskonała konkurencja.

10.    Koszty transportu nie są brane pod uwagę.

11.    Eksport ma być równy importowi (założenie to nie jest konieczne, Smith wykazał, że mimo bilansu zerowego też są korzyści).

PRZYKŁAD

Teoria przewagi absolutnej.

	SOL | BANANY
AUSTRIA	Wydajność produkcji (jednostka/godz.)
	120	60
ISLANDIA	50	150

Dane dotyczą sytuacji gdy wszyscy pracują przy produkcji jednego dobra.

AUSTRIA - wewnętrzne relacje wymienne 1S = 1/2B IB = 2S

ISLANDIA - wewnętrzne relacje wymienne 1S = 3B IB = 1/3 S

Nie bierzemy pod uwagę relacji pieniężnych tylko wydajnościowe.

Międzynarodowe relacje wymienne - nie dotyczą pieniędzy.

AUSTRIA 1/2B < 1S < 3B ISLANDIA 1/3S < IB < 2S

Z tego wynika, że Islandia powinna specjalizować się w bananach (3B), a Austria w produkcji soli (2S).

14