107682

gdzie / i A są parametrami naczynka konduktometrycznego (długość i pole przekroju poprzecznego warstwy elektrolitu), zaś R opornością roztworu.

Zależność k od stężenia elektrolitu nie jest liniowa. Pizy dostatecznie wysokich stężeniach jony oddziałują ze sobą wzajemnie, co wpływa na ich ruchliwość, łączą się w pary jonowe lub tworzą kompleksy. Prowadzi to do zmniejszania wartości przewodności elektrolitycznej w miarę wzrostu stężenia. W wyniku tego przemieszczenia ilość jonów przenosząca ładunek przez jednostkowy przekr ój elektr olitu zmienia się.

Definiuje się wielkość A zwaną przewodnością molową elektrolitu:    A = _iqo*

gdzie:

c - stężenie elektrolitu.

Definiuje się pojęcie granicznej wartości przewodności molowej elektrolitu, której war tość odpowiada przewodności molowej w roztworze „nieskończenie" rozcieńczonym:

A^m = lim_{C tQ} A

W wyniku zależności:    A = v₊A₊ + v_X_

oczywiste staje się, że:    A°° = v₊ A+ + v_ A"

gdzie:

v - ilość jonów danego r odzaju powstała ze zdysocjowania jednej cząstki elektrolitu, a. - przewodność jonowa danego rodzaju jonów

Z prawa niezależnej wędrówki jonów wyiuka, że przewodność jonowa w roztworze nieskończenie rozcieńczonym (A* ) jest niezależna od jonu przeciwnego znaku.

Przewodność molowa elektrolitu jest wielkością zależną od stężenia i r odzaju elektrolitu oraz rozpuszczalnika. Zależność tę ujmuje teoria Debye’a - Hiickela - Onsagera.

Powyższe równanie pozwala nam obliczyć wartość rt⁰⁰ ekstrapolując dane doświadczalne we współrzędnych A = /(Vc).

Dla roztworów elektrolitów słabych definiuje się wartość z, tzw. stosunek przewodnictw: z = —. Jeśli elektrolit jest bardzo slaby, stężenie jonów w jego roztworze jest niewielkie, ich wzajemny wpływ jest niewielki, co pozwala nam przyjąć założenie z = a.

Wykonanie doświadczenia

Przebieg ćwiczenia

1.    Uruchamiamy termostat i ustawiamy temperaturę na 25°C.

2.    Mierzymy przewodność roztworu wzorcowego (0,01 M KC1). Przewodność roztworu wzorcowego w temperaturze 25°C różniło się od wartości 1413 pS-cnf dlatego należało przeprowadzać kalibrację.

3.    Rozcieńczamy wodą destylowaną roztwory wyjściowe do następujących roztworów:

HC1:    0,005 M, 0.0025 M, 0,00125 M,

CH3COOH: 0.05 M. 0.025 M. 0.0125 M

4.    Mierzymy przewodność wody destylowanej, roztworów wyjściowych oraz przez nas przygotowanych termostatując je około 10 minut przed pomiarem. Pomiary wykonywaliśmy zaczynając od roztworu o najmniejszym stężeniu. Przy zmianie roztworu

naczynie przepłukiwaliśmy niewielka ilością badanego roztworu Przy zmianie elektrolitu

naczynie przepłukiwdaliśmy także wodą destylowaną.