107705

3)    Kolbę stożkową umieszczamy na mieszadle magnetycznym i wlewamy zawartość zlewki, jednocześnie włączając stoper.

4)    Zawartość kolbki (po pewnym czasie) zabarwi się na niebiesko. W tym momencie wyłączamy stoper.

5)    Każdy pomiar wykonujemy dwukrotnie.

'•'Ilości roztworów do punktów 1 i 2 są podane w Tablicy 1

	Roztwór	1	2	3	4	5	6	Seria I
Kolba stożkowa	kio3 (0,1 M)	5	10	15	5	5	5
	Bufor A (pH=5)	55	50	45	42,5	67,5	-
	Bufor B (PH 4.7)	-	-	-	-	-	55
	Skrobia	5	5	5	5	5	5
Zlewka	KI (0,2M)	25	25	25	37,5	12,5	25	Seria II
	Na^S^Ch (0,0 IM)	20	20	20	20	20	20

Tablica 1. Objętości roztworów, [V] = [cm³]

Opracowanie wyników

Wyniki pomiarów zamieszczamy w Tablica 2.:

Roztwór	1	2	3	4	5	6
[s]	23,00	11,15	8,66	16,92	48,67	21,94
h [s]	25,15	12,45	9,01	16,96	50,01	21,96
t[s)	24,08	11,80	8,84	16,94	49,34	21,95

Tablica 2. Czas od wymieszania substratów do pojawienia się niebieskiego zabarwienia.

Wyznaczanie rzędów reakcji względem poszczególnych reagentów

W mierzonym czasie np. dla pary próbek nr 1 i 2 , 1 i 3 oraz 2 i 3 przereagowała taka sama ilość jodu, gdyż dodawano takie same objętości (takie same ilości moli) ^N2^S2°3. Ilość

potrzebnego ^ także uznajemy za stałą. Stąd dla ^3 (ponieważ tylko dla tego reagenta zmienia się stężenie) wynika następujący wzór dla stężenia początkowego:

2