108130

Historia toksykologii 2007/08 W3

Absorpcja przy 560 nm.

1.    Metoda Stasa (Jean Servais Staś - metoda wykrywania nikotyny w organizmie

•    Ekstrakcja rozpuszczalnikami organicznymi i alkalicznymi

Dlaczego odkrycie Stasa było tak ważne w toksykologii ?!

•k 15 listopada 1823 - przy okazji procesu Edme Castainga, francuski prokurator generalny de Broe powiedział: .Nie używajcie arszeniku, używajcie trucizn roślinnych Wasz czyn pozostanie bezkarny Nie ma korpus delicji, bo znaleźć go nie można."

•k Jeszcze w roku 1847 Orfila po serii doświadczeń na zwierzętach otrutych alkaloidami skarżył się, że .rozszyfrowanie tajemnicy przyczyny Śmierci ofiar trucizn roślinnych prawdopodobnie nigdy nie będzie możliwe".

•k Tylko trzy lata dzieliły naukę od odkrycia, które jeszcze bardziej niż aparat Marsha zrewolucjonizowało toksykologię.

•k 20 listopada 1850 - w zamku Bitremont znaleziono martwego Gustawa Fougnies. Hrabia Bocarme wraz z żona usiłowali zatrzeć ślady, jednak dwa dni później zostali aresztowani, a wszystkie narządy zmarłego zostały zabezpieczone.

•k Sędzia śledczy zawiózł matertały do Brukseli do laboratorium Stasa. Gdy Staś przyjął narządy nikt nie myślał, że Fougnies mógł zostać otruty alkaloidami roślinnymi - podejrzewano kwas siarkowy.

•k Ekstrakcja treści żołądka alkoholem, zatężenie wyciągu, dodanie roztworu KOH, ekstrakcja eterem etylowym, odparowanie eteru, próby specyficzne na nikotynę.

•k 30 listopada wysłanie fiolki z wyodrębnioną nikotyna do sądu,

•k 27 maja 1851 - rozpoczęcie procesu.

•k 19 lipca Hyppolyte Visarti de Bocarme zginął na szafocie.

2.    Skoro metoda Stasa (ekstrakcja rozpuszczalnikami organicznymi i alkalizacja) pozwalała na wyodrębnienie alkaloidów z zabezpieczonego materiału organicznego, dalsze eksperymenty skierowały się w stronę poszukiwania swoistych odczynów dla poszczególnych trucizn roślinnych. Dragendorff, Marquis, Meck, Erdmann, Witali:

Reakcje barwne -» morfina, atropina, kodeina, digitalna, histiocyna

3.    Testy biologiczne (testy na zwierzętach) Stosowane przy braku odpowiednich metod chemicznych.

•    Sprawa młodego lekarza. Couty de la Pommenais - zabił swoją narzeczoną przez podanie jej digitaliny. Winę udowodniono wstrzykując ekstrakt z wymiocin zmarłego zmarłego zwierzętom laboratoryjnym .

•    1882 r, Londyn, zatrucie akonityną.

Gdy Adolf 8aeyer (1835-1917) w roku 1863 opisał kwas barbiturowy, nie przypuszczał, że stworzył podłoże dla produkcji trujących leków, które w ciągu następnych stu lat staną się zmorą dla toksykologów. 40 lat później Emil Fischer i Joseph von Menng, wykryli, że pochodne tego kwasu mają właściwości nasenne. Tak