108123

Historia toksykologii 2007/08 W-12

Trujące, ale nie znamy lepszej substancji do leczenia niewydolności mięśnia sercowego. Tak ogólnie ich działanie polega na zwiększeniu siły wyrzutu krwi z serca i zmniejszeniu częstotliwości skurczów (odciąża przemęczone serce).

•    Strofantum sp. , krzew z tropikalnych rejonów Afryki i Azji, zawierający strofantyne. W 1806 r. Fraenkel A. podawał chorym na serce dożylnie strofantynę.

•    Naparstnica wełnista

•    Konwalie - substancja aktywna to konwalotoksyna. Bardzo silny -przypadek dziecka zmarłego po wypiciu wody po bukiecie konwalii czy mężczyzny po lewatywie wykonanej wodą perfumowaną ekstraktem z konwalii.

•    Cebula morska'

•    Ropucha szara

Objawy zatrucia : nudności, wymioty, silny rzadkoskurcz, wzrost ciśnienia krwi, migotanie przedsionków, zapaść, śmierć przy zatrzymaniu serca w rozkurczu.

LECZENIE SYFILIS - preparat 606

„1 września 1494 król Francji wkracza na czele armii do Wioch. 22 lutego 1495 jest w Nepalu. Wtedy w Europie pojawia się plaga....". Syfilis - choroba przywieziona do Europy przez marynarzy Kolumba, która w dość krótkim czasie objęła całą Europę. Pierwsze leki stosowano bez znajomości podstaw choroby.

•    XVI w - kuracja rtęciowa (maści, inhalacje, rtęć pierwiastkowa podawana doustnie) lub żywicą z drzewa gwajakowego.

•    1905 r. - F. Schaudinn wykrywa przyczynę. To Krętek blady (Treponema pallldum). Wykryto, że T. pallldum Jest wrażliwa na związki arsenobenzenowe. Testowano kolejne związki - większość była zbyt niebezpieczna dla człowieka prócz związku o nr. 606 - salwarsanu (był mniej toksyczny od innych)

•    1908 r. Paul Ehrlich, Nobel 1908 za zastosowanie salwarsanu.

•    XX wiek - era antybiotyków. Leczenie syfilis penicyliną.

WIERZBA (Salix sp.)- kwas salicylowy

Kwas salicylowy został wyizolowany w 1838 r. z kory wierzby przez R. Plrue, w 1859 r. został zsyntetyzowany przez M. Kolbe. Wywar z kory miał działanie przeciwreumatyczne, ale wywoływał skutki uboczne, służył także do dezynfekcji ran (jako roztwór na bazie alkoholu).

10.01.1897 r E. Hoffman w zakładach firmy Bayer dokonał syntezy kwasu acetylosalicylowego - czyli ASPIRYNY („lek wszechczasów") - cudowny związek o działaniu przeciwzapalnym, przeciwgorączkowym, częściowo przeciwbólowym (a także - przy stałym zażywaniu - zmniejszający ryzyko zawału serca.)

SULFONAMIDY

Gerhard Domogk (Nobel 1939), zastosował sulfonamidy na chorej córce. W 1935 r. użył czerwonego barwnika azowego (grupa syntetycznych barwników zawierających grupy azowe. Bywają brązowe, czerwone lub żółte) do leczenia myszy zakażonych bakteriami. Mimo tego, że barwnik ten nie wykazywał właściwości bakteriobójczych ani bakteriostatycznych In vitro, eksperyment dowiódł skuteczności zawartych w nim związków wobec drobnoustrojów - myszy zostały wyleczone. Najprostszy związek z grupy sulfonamidów bakteriostatycznych - para-aminobenzenosulfonamid - okazał się być metabolitem użytego przez Domagka barwnikaChemioterapeutyk. Nazwa handlowa to -prontozil-, Bardziej skomplikowane : sulfaguanidyna, baktrian.