jest nadal szeroki. Nie brak przykładów ludzi, którzy zachowując do późnego wieku dobre zdrowie, koizystali ze swojej wiedzy i możliwości operacyjnych. Tworzyli oni rozmaite nowe wartości, ważne dla nauki, kultury i praktycznej filozofii życiowej: odnoszące się na przykład do zasad i reguł postępowania, podejmowania decyzji, wydawania opinii w podstawowych sprawach. Rola rad seniorów, pełniących funkcje doradców, jest znana w wielu kulturach.
Idealizm Pascual-Leone'a - częściowo zresztą poparty wynikami badań empirycznych - wynika z prób pogodzenia odkryć i propozycji rozmaitych kierunków i nurtów psychologicznych, z dążenia do integracji alternatywnych stanowisk^ np. poznawczego i psychoanalitycznego. Człowieka można, zdaniem autora, porównać z myślącą maszyną. Rozwija się on poprzez odrębne jakościowo stadia od etapu „maszyny logicznej" do etapu „maszyny epi-stemologicznej" i w końcu „maszyny metafizycznej", którą istota ludzka staje się w świecie idei. Można mieć nadzieję, że te obiecujące metafory zostaną w dalszych pracach autora w pełniejszy sposób wyjaśnione oraz poparte nowymi badaniami empirycznymi o szerszym niż dotychczas zasięgu.