101753

W 1913 r. napisał: „po jednej z moich późniejszych wizyt na terenie wyrobiska jeden z robotników dał mi niewielką część niezwykle grubej kości ciemieniowej człowieka. Natychmiast zacząłem poszukiwania, ale nie znalazłem niczego więcej. Dopiero kilka lat później wykopałem kolejny, większy fragment należący do części twarzowej tej samej czaszki”. Ogółem Dawson odkrył 5 fragmentów czaszki.

Dawson nie był zwykłym amatorem. Został członkiem Towarzystwa Geograficznego i przez 30 lat przekazywał znaleziska British Musem. Rozwijał bliską znajomość z Arturem Smithem Woodwardem, kustoszem Działu Geologii British Museum.

W 1912 r. Dawson, Woodward i ksiądz de Chardin rozpoczął prace wykopaliskowe, których uwieńczeniem było kilka nowych odkryć. Już pierwszego dnia wykopalisk znaleziono kolejny fragment czaszki, a potem dalsze. Ogółem 9 fragmentów czaszki. Znaleziono także narzędzia krzemienne. Zdaniem Dawsona i Woodwarda pochodziły z wczesnego plejstocenu. W opinii innych badaczy szczątki te były znacznie młodsze.

Od samego początku sadzono, iż czaszka z Pildown przypomina czaszkę współczesnego człowieka. Zdaniem Woodwarda wcześni, małpokształtni przodkowie ludzi posiadali niemal ludzką czaszkę i szczękę podobną do szczęki małp człekokształtnych. Przykładem takich form może być „człowiek z Piltdown”. W pewnym momencie linia ewolucyjna rozdzieliła się. U jednej grupy istot zaczęły wykształcać się grube czaszki i duże wały nadoczodołowe, co doprowadziło do powstania „człowieka jawajskiego” i neandertalczyków. Drugie odgałęzienie ewolucyjne zacłiowało czaszkę o płaskich wałach nadoczodołowych, a szczęka coraz bardziej przypominała ludzką szczękę. W tej linii pojawił się współczesny gatunek człowieka.

Ta linia genealogiczna, zaproponowana przez Woodwarda, przetrwała do dzisiaj, ale w zmodyfikowanej nieco formie.

Tymczasem niektórzy uczeni dostrzegali wyraźną sprzeczność między poszczególnymi elementami budowy „człowieka z Piltdown”: niemal ludzką czaszkę i szczękę podobną do szczęki małp człekokształtnych”. Naukowcy mieli nadzieję, że przyszłe odkrycia wyjaśnią dokładnie status „człowieka z Piltdown”.

Do tego czasu Piltdown stało się już atrakcją turystyczną. Odwiedzającym je badaczom zezwalano na uczestniczenie w trwających pracach wykopaliskowych. Dawson zorganizował tam piknik dla Towarzystw Geologicznego w Londynie. Wkrótce zdobył duże uznanie.