101764

W Anglii Sir Arthur Keith i Sir Arthur Smith Woodward przyjęli raport Darta z najwyższą ostrożnością. Keith uważał, że australopiteka należy łączyć z szympansami i gorylami.

Chłodne przyjęcie „dziecka zTaung” przez brytyjskie elity naukowe zniechęciło Darta. Przez wiele lat milczał i zaprzestał poszukiwania skamieniałości. Brytyjscy naukowcy, pod kierunkiem Sir Arthura Keitha, utrzymywali swój negatywny pogląd na temat australopiteków przez całą dekadę lat trzydziestych. Keith akceptował „człowieka z Piltdown”, którego datowano podobnie jak znalezisko z Taung. Czaszka z Piltdown była identyczna z czaszką Homo sapiens, co przemawiało przeciwko uznaniu australopiteka, o niemal małpiej czaszce, za przodka współczesnych istot ludzkich.

Kiedy Dart wycofał się ze światowej sceny nauki, jego przyjaciel, dr Robert Broom, podjął wysiłek, by australopitek został jednak uznany za przodka ludzkiego gatunku. Brytyjscy uczeni domagali się okazu dorosłego australopiteka. Na początku 1936 roku Broom przysiągł, że go znajdzie.

17 sierpnia tego samego roku G. W. Barlow, nadzorca kamieniołomu wapienia w Sterkfontein, przekazał Broomowi odcisk czaszki dorosłego australopiteka. Broom udał się później do Sterkfontein i odkrył kilka fragmentów tej samej czaszki. Na ich podstawie zrekonstruował całą czaszkę, nazywając jej właściciela Plesianthropus transvaalensis. Osady, w których znalazł skamieniałości, datowane są na 2,2-3 min lat.

8 czerwca 1938 roku Barlow przekazał Broomowi fragment podniebienia z zębem trzonowym. Kiedy Broom spytał o miejsce odkrycia, Barlow dał wymijającą odpowiedź. Kilka dni później Broom ponownie odwiedził Barlowa i nalegał, by wyjawił mu źródło pochodzenia skamieniałości.

Barlow przyznał w końcu, że otrzymał ją od Gerta Terblanche’a, ucznia miejscowej szkoły. Gert przekazał Broomowi jeszcze kilka zębów i razem udali się na pobliską farmę w Kromdraai, gdzie chłopiec je znalazł. Broom odkrył tam fragmenty czaszki. Po jej częściowym zrekonstruowaniu zobaczył, że jest odmienna od australopiteka ze Sterkfontein. Posiadała większą szczękę i większe zęby. Nazwał więc nowego australopiteka Paranthropus robustus . Stanowisko w Kromdraai jest obecnie datowane na około 1-1,2 min lat.

Broom znalazł również w Kromdraai fragment kości ramiennej i część kości łokciowej, przypisał je masywnemu australopitekowi - parantropowi.

U Wojna Światowa przerwała prace wykopaliskowe Brooma na terenie Afryki Południowej. W okresie powojennym Robert Broom i J. T. Robinson znaleźli w Swartkrans skamieniałości masywnego australopiteka nazwanego Paranthropus crassidens („prawie człowiek z dużymi