108951

294/83, ■ParÓ.pę?l9g.9«?    V. PJĘ -* fakty: w tamtym tekst art. 230 (wtedy 173) rue

przewidywał możliwości zaskarżenia uchwał PE, a ft partia zielonych złożyła pozew w zw. z decyzją o podziale własnych środków budżetowych. ETS uznał, że odrzucenie takiej możliwości byłoby niezgodne z duchem traktatu oraz systemem prawa W i dopuśał możliwość zaskarżenia aktów prawnych innych ruż wymienione T, jeśli wywołują skutki w stosunku do stron trzecich;

*    potenqalrue —• v T. Obr., a nawet v SPI i ETS (o ile :ue w ramach funkcji orzeczniczej);

Postanowienia dotyczące Europejskiego Banku Inwestycyjnego

—    odrębne reguły w postęp. v EBI:

*    środki przyjęte przez R. Gub. —* państwa czl., KE i R;

*    środki przyjęte przez R. Dyr. —* państwa zł. i KE —* w związku z naruszeniem procedur

przyznawania kredytów i gwarancji;

—    ETS rozpoznaje skargi v Europejski Fundusz Inwestycyjny (powstał decyzją R_Gub. 1994) —* państwa czł. oraz członkowie EFI;

II.    Podział kompetencji między Sąd Pjęnyszej Instancji oraz Trybunał Sprawjędjiwośęi

— art. 225 ust. TWE/art 140a ust 1 TEWEA —* SPI w I inst rozpoznaje te skargi —* zmiana w art. 51 StattituETS:

*    ETS rozpoznaje skargi państwczł., uistytucji W i EBC v akty R, PE i R i PE (wyjątki) oraz aktom KE w zakresie wzmocnionej współpracy,

*    SPIpozostałe skargi złożone przez w/w podmioty oraz przez podmioty meuprzywilejowane.

III.    Przedmiot skargi

Rodzaje aktów prawnych podlegających zaskarżeniu

—    bez wątpliwości: rozp., dyr. i decyzje, ale to me jest wyliczenie wyczerpujące —»orzecz. ETS:

*    sprawa 22/70. KE v R (ERTA) —» fakty: państwa prowadziły rokowania w celu zawarcia umowy dot. załóg pojazdów w m. transporcie drogowym. R wydała rozp. o ujednoliceniu wew. aktów prawnyrh w tej dziedzinie, a następnie przedyskutowała postęp prac md koirwenqąi zajęła stanowisko, zgodnie z którym państwa przyjęły konwencję. KE zarzuciła R, że od czasu rozp. to KE miała wyłączną kompetencję w prowadzeniu rokowań, i R nie mogła przyjąć stanowiska. ETS uznał, że skarga ta przysługuje w stosunku do wszystkich aktów mstytuqi, których celem jest wywołanie skutków prawnych

*    połączone sprawy 31/86 i 36/86. LAISA i CPC Espana SA v R —* fakty: spółki zaskarżyły załącznik do T akcesyjnego z Hiszpanią i Portugalią. ETS uznał, żc są to postanowienia prawa pierwotnego i mogą być zmieniane jedynie w trybie dla nich przewidzianym, więc me mogą podpadać pod kategorię aktów instytucji. Niedopuszczalne jest stwierdzenie przez ETS ich nieważności;

*    sprawa C-327/91. Francja v KE —* fakty WE, reprezentowana pizez KE zawarła u.m. z USA Francja zarzuciła KE brak kompetenqi do reprezentowania oraz niezgodność z TWE. ETS uznał, że dla stwierdzenia dopuszczalności takiej skargi istotne jest wskazanie, czy dany akt wywiera skutki prawne i czy jest aktem instytucji. Uznał, że wywiera skutki prawne, ale sama umowa podlega reżimowi p.m.p., wiec stwierdzenie nieważności może dot tylko czynności prawnq KE, która zawarcie umowy umożliwiła;

Akty dotyczące skarżących bezpośrednio i indywidualnie

—    podmioty nieuprzywilejowane —* tylko:

*    decyzje do nich adresowane —» me musi udowadniać, że dot bezp. i indywidualnie jego;

*    decyzje przyjęte w formie rozp. lub decyzji do innej osoby dot. skarżącego bezp. i indywidualnie, ale musi to udowodnić (np. rozp. nakładające cła antydumpingowe);

—    sprawa 25/62. Plaumann& Co. v KE —* fakty: KE wydała decyzję zakazującą zawieszania cła, a adresatem były Niemcy. Firma Plaumann wniosła skargę. ETS stwierdził, że dot indyw. tylko, gdy