109126

pozostawali w stosunkach służbowych przed dniem 1 stycznia 1999 r.. pozostali w szczególnym systemie, finansowanym przez budżet państwa Żołnierze i funkcjonariusze, którzy przystąpili do służby w tych formacjach po tym dniu. zostali z mocy ustawy o systemie zabezpieczał społecznych objęci powszechnym systanem ubezpieczana społecznego na ogólnych zasadach tak jak pracownicy. Był to wyjątek od zasad)’, która obowiązywała od początku państwowości polskiej, że wszystkie formacje, które służą obronności państwa, podlegają systemowi zabezpieczana społecznego. Podlegali do października 2003 r. ubezpieczeniu powszechnemu w dziale ubezpieczana emerytalnego i raitowego. Nie dotyczyło ich ubezpieczane chorobowe i wypadkowe ze względu na to. że pragmatyki pracownicze przewidywały, że w razie niezdolności do pracy i niemożności z tego powodu pełniona służby wypłatę pełnego uposażana przez 12 miesięcy, dlatego nie potrzebował)^- ubezpieczaua chorobowego. Z tych samych powodów' nie zostali objęci ubezpieczeniem wypadkowym, gdyż pragmatyki gwarantowały wypłatę określonych świadczeń pieniężnych z tytułu wypadków w czasie służby lub poza służbą. W paździaniku 2003 r. funkcjonariusze i żołnierze zostali wyłączali z systemu powszechnego. Składki, jakie opłacili do tamtej pory. zostały przekazane do budżetu. Gdyby żohiiaz lub funkcjonariusz zostali wydaleni ze służby lub odeszli bez nabywania uprawnień, to wówczas właściwe władze (np. komaida policji. MON) zobowiązane są za cały okres służby przekazać do ZUS składki z tytułu pozostawania w stosunku służby przez taką osobę. Mają je opłacić tak, jakby osoby takie były cały czas w systanic powszechnym. Aby nabyć prawo do emerytury wojskowej lub policyjnej wystarczy pozostawanie w stosunku służby przez okres 15 lat - jest to tzw. wyshiga wojskowa lub policyjna. Drugą przesłanką jest uzyskanie zwolnienia z tych formacji - nie może sam przejść na anayturę.

IV. Obywatele państw obcych, których pobyt na obszarze Polski nie ma charakteru stałego

Stały pobyt jest ocaiiany na podstawie ustawy o cudzoziancach z 2003 r.. która zdefmiowała różne przypadki pobytu cudzoziemca na obszarze Polski. Mówi się w niej o:

1.    Prawie do zamieszkanie cudzozianca, co jest najwyższą formą uzyskania pełnej zgody.

2.    Osoby zatrudnione w obcych przedstawicielstwach dyplomatycznych, urzędach konsularnych, misjach specjalnych lub instytucjach międzynarodowych, cliyba że umowy międzynarodowe stanowią inaczej. Wyłączane osoby ze stopniem dyplomatycznym zatrudnionych w pizedstawicielstwach dyplomatycznych, urzędach konsularnych tradycyjnie są wyłączone z systanu ubezpieczenia państwa, na tciytoriinn którego pełnią funkcje przedstawicielskie. Ich pozycje w dziedzinie zabezpieczana społecznego regulują konwencje:

a)    Wiedeńska z 1961 r. o stosunkach dyplomatycznych.

b)    Wiedeńska z 1963 r. o stosunkach konsul ani)'cli.

Dopuszczają one możliwość ubezpieczana się przez przedstawiciela ze stopniali dyplomatycznym w systanic krajowym, pod waninkian. źc ubezpieczane dotyczy działalności nie związanej z ich funkcjami przedstawicielskimi, o ile systan krajowy państwa na to im zezwala. W Polsce nie mogą przystąpić do polskiego systemu (art. 5 ust 2 u.s.u.s.).