109199

bowiem występować jeden lub wiele podmiotów, natomiast strony zazwyczaj są dwie: uprawniona i zobowiązana (wyj. to spółka cywilna, w której jest więcej niż dwóch wspólników)

Przykład: urnowa sprzedaży samochodu przez małżonków zawarta z X (dwie strony: kupujący i sprzedający, ale trzy podmioty: maż, żona, X)

b)    przedmiot:

To zachowanie się ludzi dozwolone, nakazane czy zakazane - w zależności od treści stosunku (np. w stosunku zleceiua przyjmujący zlecenie jest obowiązany dokonać okr eślonej czyimości prawnej dla zamawiającego - ait. 734 KC), ale także pewne obiekty materialne których to zachowanie ludzkie dotyczy (np. rzeczy art. 45 KC). czy twory konwencjonalne (np. utwory literackie, naukowe czy artystyczne albo wynalazki).

W odróżnieniu od podmiotu, przedmiot nie może mieć żadnych praw' i obowiązków. Kategoria ta pełni funkcję pomocniczą, ułatwia bowiem regulację treści stosunku prawnego.

c)    uprawnienia i obowiązki (treść)

Cechą stosunku cywilnoprawnego jest korelatywność (sprzężenie) uprawnień i obowiązków stron danego stosunku. Uprawnieniu jednej strony stosunku prawnego zawsze towarzyszy bowiem obowiązek drugiej strony.

Kategorią nadrzędną wobec uprawnienia jest prawo podmiotowe - czyli wiązka uprawnień, za pomocą której w prawie cywilnym określa się sytuację prawną podmrotu uprawnionego). Korelatywność uprawnień (prawa podmiotowego) i obowiązków me oznacza, że zawsze 1 podmiot jest wyłącznie uprawniony, a drugi wyłącznie zobowiązany (tzw. stosunki proste, np. stosunek zobowiązaniowy powitały na mocy deliktu). Zdecydowana większość stosunków prawnych to te, w których ten sam podmiot jest zarazem uprawniony i zobowiązany (tzw. stosrmki złożone, np. sprzedawca obowiązany jest przenieść na kupującego własność i wydać mu rzecz oraz uprawniony do żądania jej odbioru i zapłaty ceny).