Interpretacja art. 38 Statutu M I S w związku z określeniem katalogi źródeł prawa międzynarodowego
Artykuł 38
1. Trybunał, którego zadaniem jest orzekać na podstawie prawa międzynarodowego w spot ach, które będą mu przekazane, będzie stosował:
a) konwencje międzynarodowe, bądź ogólne, bądź specjalne, ustalające reguły, wyraźnie uznane przez państwa spór wiodące:
b) zwyczaj międzynarodowy. jako dowód istnienia powszecłuiej praktyki, przyjętej jako prawo;
c) zasady ogóbie prawa, uznane przez narody cywilizowane;
d) z zastrzeżeniem postanowień artykułu 59, wyroki sądowetudzież zdania najznakomitszych znawców prawa publicznego różnych narodów, jako środek pomocniczy do stwierdzania przepisów prawnych.
2. Postanowienie niniejsze nie stanowi przeszkody, aby Trybunał mógł orzekać ex aequo et bono, o ile strony na to zgadzają się.
Art. 38 wymienia podstawy' lub źródła wyrokowania Trybunału. Art. 38 nie musi być koniecznie uznany za wyczerpujące wyliczenie źródeł prawa międzynarodowego, z dnigiej strony nie wszystkie w nim wyliczone w nim podstawy nie musza Stanowic źródła prawa międzynar odowego
Podstawy wyrokowania Trybunału stanowią umowy i zwyczaj, które są zar azem głównymi źr ódłami prawa międzynarodowego. Główna kontrowersja dotycz)' zagadnienia pimktu c, ogólne zasady prawa międzynarodowego mieszczą się w zwyczaju i umowach, więc punkt c nic wnosiłby nic nowego do punktów a i b
Obecnie uznaje się za źródła także akty jednostronne i uchwały organizacji międzynarodowych.