111058

Zakres czasowy stosowania trak talu

Konwencja wiedeńska ujmuje część zakresu czasowego stosowania traktatu. Można posłużyć się dwoma regułami temporalnymi znanymi jeszcze z prawa rzymskiego:

1. ) Lcx retro non agit - traktat wiąże tylko w stosunku do faktów i sytuacji, które miały miejsce po jego wejściu w życie w stosunku do państw, które związały się traktatem Traktat może niekiedy przewidywać retro aktywną moc (działanie wstecz).

2. ) I,cx nosterior derogat legi priori - prawo późniejsze (traktat późniejszy) wyłączy stosowanie prawa (traktatu) wcześniejszego. Traktat wcześniejszy wiąże o tyle o ile można pogodzić jego postanowienia z postanowieniami tr aktatu późniejszego.

W prawie wewnętrznym zwykle kiedy uchwalana jest ustawa to postanowienia końcow^re zawierają przepisy uchylające ustawę poprzednią. W przypadku umów międzynarodowych na ogół brak klauzuli udiylającej traktat poprzedni i w takim przypadku przyjmuje się założenie, że ma wiązać traktat późniejszy, a wcześniejszy o tyle o ile można go pogodzić z traktatem późniejszym. Sytuacja komplikuje się dodatkowo jeżeli różne kręgi kontrahentów zawarły te 2 tr aktaty (nie wszystkie państwa zawarły traktat wcześniejszy i traktat późniejszy) -zgodnie z konwencją obowiązuje zasada, że pomiędzy państwami, które zawarły obydwa traktaty' wiąże tr aktat późniejszy, a wcześniejszy w razie zgodności z późniejszym. Natomiast gdy państwo zawarło obydwa traktaty a drugie zawarło tylko jeden z tych traktatów to ich wzajemne prawa i obowiązki reguluje tar traktat, którego stronami są obydwaj kontr aliarci.