HIOMARKI UY SKA/.F.Ń - Kioindykatory a biomarkery
Bioindy kac ja- metoda, za pomocą której, dzięki stosowanym żywym organizmom, na różnych poziomach ich organizacji, określa się kierunek i stopień nasilenia zmian w środowisku ich życia.
Glony:
• Nadmierny r-ój sinic i zielenic (zwłaszcza nitkowatych) wskazuje na eutrofizację wód
• Obecność okrzemek kolonijnych wskazuje brak lub niegroźne zanieczyszczenie wody
• Eugleniny wskazują strefy większego i średniego zanieczyszczenia wody
• Krasnorosty- wskazują wody czyste
Grzyby- wodne i lądowe wykorzystuje się do oceny akumulacji metali ciężkich.
Porosły (epifityczne)- do oceny stopnia zanieczyszczenia powietrza SO2.
Mchy- do oceny akumulacji metali ciężkich (śl Cd, Cu, Ni, Pb, Zn, Co, Cr) wodne wskazują wody czyste.
Reakcja jest różna:
• Grzyby i mchy są odporne na działanie zanieczyszczeń- nie umierają.
• Porosty zamierają pod wpływem określonego stężenia SO2 w powietrzu (najbardziej wrażliwe są porosty krzaczkowate).
Biomarkery- mierzalne zmiany w kom org i zachodzących w nich procesach biochemicznych wywołane przez wchłonięty ksenobiotyk.
Biomarkery są swoistymi znacznikami i dowodami na wchłonięcie toksyny do org.
Na podstawie analizy obecnych w org biomarkerów można uzyskać info:
• Czy org był narażony na działanie czynnika szkodliwego (biomarkery ekspozycji)
• Czy narażenie na ksenobiotyk spowodowało skutki zdrowotne (biomarkery efektu)
• Czy dana osoba jest wrażliwa na działanie konkretnego ksenobiotyku (biomarkery wrażliwości).
Subs wybrana jako biomarker narażenia na dany ksenobiotyk powinna być łatwa do wyizolowania z materiału biologicznego i w analizie, oraz wykazywać ilościową korelację z wielkością wchłoniętej dawki ksenobiotyku.
Biomarkery ekspozycji na dany ksenobiotyk:
Ekspozycja na:
• Benzen przejawia się obecnością kwasu mukonowego lub katecholu we krwi lub moczu
• Wielocykliczne węglowodory aromatyczne przejwia się obecnością 1 -hydroksy-benzopirenu w moczu
• Cynk- protoporfiryna cynkowa w moczu. Protoporfiryna jest prekursorem hemu, który zawiera żelaza
• Kwas metylohipurowy- ksylen
• Metale ciężkie- obecność we włosach
• Nikiel- związki niklu w moczu