111645

Szkolnictwo

Szkoły zmuszone są pobierać opłaty, więc coraz mniej rodzin może pozwolić sobie na kształcenie dzieci. Edukacja jest dostępna głównie dla rodzin zamożnych. W Afryce subsaharyjskiej szkody wyrządzone szkolnictwu są bardzo wyraEne. Odsetek dzieci w wieku 6-11 lat uczęszczającycli do szkół spadł z 60% w r. 1980 do poniżej 50% w r. 1990. W Tanzanii opłaty szkolne wprowadzone w ramach PDS doprowadziły do zmniejszenia zasięgu szkolnictwa, zarówno podstawowego jak i średniego. W Zambii w r. 1992 po wprowadzeniu rok wcześniej PDS nakłady na oświatę wynosiły tylko 9,1% budżetu, w porównaniu z 13,4% w r. 1985.

Bezrobocie

Międzynarodowy Fundusz Walutowy wymusza na rządach krajów zadłużonych zmniejszenie resortów państwowych oraz redukcję przeznaczonych na nie wydatków, co często oznacza wzrost bezrobocia i spadek płac. Płace realne w większości krajów Afryki spadły od początku lat 80-tych o 50-60%, zaś w Meksyku, Kostaryce i Boliwii prawie o 1/3. W wielu krajach Afryki i Ameryki Łacińskiej wzrosło bezrobocie - w Zambii, Tanzanii i Ghanie ponad 20% zdolnej do pracy ludności nie znajduje zatrudnienia.

Handel

Program Dostosowania Strukturalnego (PDS) oznacza, że kraj musi zwiększyć eksport produktów rolnych. Wiele ubogich krajów jest zachęcanych do uprawy tych samych roślin, co powoduje nadwyżki na rynku światowym i - co za tym idzie - spadek cen. Robotnicy zatrudnieni na plantacjach i w gospodarstwach rolnych otrzymują niższe płace.

Podstawowym produktem żywnościowym wytwarzanym w Meksyku była od tysięcy lat kukurydza. Dziś, po wprowadzeniu PDS, Meksyk musi importować 20% kukurydzy z USA.

W ramach PDS zachęcono Meksyk do zastąpienia produkcji podstawowej żywności uprawą płodów przeznaczonych na sprzedaż, jak truskawki lub owoce egzotyczne. PDS zlikwidował również wszelkie dotacje dla rolnictwa.

Produkty meksykańskie muszą lywalizować z produktami USA, które - podobnie jak produkty innych krajów Północy - są wysoko dotowane i korzystają z oficjalnego wsparcia, a ich jakość jest podnoszona przy użyciu najnowocześniejszych technik.

Meksyk jest więc na przegranej pozycji. Cierpią najbiedniejsi. Prawie 20% mieszkańców kraju nie ma żadnych dochodów, natomiast dochody następnych 30% znajdują się poniżej minimum 3 dolarów dziennie.