111831

A teraz kilka wzorów:

S = Z + B

gdzie: S-zasoby siły roboczej. Z-zatrudnienie, B-bezrobotni B = S ? Z a = S/L

gdzie: a-współczynnik aktywności zawodowej, L-ludność w wielu produkcyjnym S = a * L B = (a * L) ? Z

Z ostatniego równania wynika iż bezrobocie określają trzy główne czynniki: współczynnik aktywności zawodowej, ludność w wieku produkcyjnym oraz zatrudnienie. W praktyce jednak dwie pierwsze składowe są stabilne, dlatego też wahania bezrobocia wynikają głównie z ilości zatrudnionych. W analizach, gdzie potrzebne są wielkości procentowe stosuje się tzw. ?stopę bezrobocia?, obliczaną wg. wzoru: b = B/S * 100 % gdzie: b-stopa bezrobocia

Definiując bezrobocie należy określić kogo ono dotyczy. Opracowano trzy podstawowe reguły osób dotkniętych bezrobociem:

1- bezrobotni to ludzie nie wykonujący pracy najemnej lub pracujących na własny rachunek

2- bezrobotni to ludzie zdolni i gotowi do pracy na warunkach ustroju gospodarczego

3- wszyscy bezrobotni to osoby poszukujące pracy

Bezrobocie to zjawisko polegające na tym, iż pewna ilość ludzi w wieku produkcyjnym zdolna i chętna do podjęcia pracy na warunkach gospodarczych, pozostaje bez pracy pomimo podjęcia poszukiwań.

W Polsce stosuje się dwie metody pomiaru bezrobocia. Pierwsza, to zwyczajne statystyki, prowadzone przez rejonowe urzędy pracy, druga zaś to metoda badająca aktywność ekonomiczną ludności (BAEL). Dodatkowo przyjęto restrykcyjne klasyfikowanie osób, stwierdzonych jako bezrobotni:

są to ludzie zdolni do pracy a nie uczący się w szkołach, za wyjątkiem wieczorowych i zaocznych

zdolne do pracy i gotowe do jej podjęcia na warunkach gospodarczych zarejestrowane w urzędzie pracy, jeżeli: ukończyły 18 lat

nie przekroczyły odpowiednio, kobiety-60 lat, mężczyźni-65 lat

nie posiadają prawa do emerytury

nie posiadają we własności gospodarstwa rolnego

nie prowadzą pozarolniczej działalności gospodarczej

Obecnie, tj. w listopadzie 2001 roku, bezrobocie w Polsce wynosi 18,4%.

3)Typy bezrobocia