111988

Trzeci typ przedsiębiorstw stanowiła grupa postrzegająca swoje zaangażowanie w kulturze jako klasyczny sponsoring, siebie zatem jako klasycznych sponsorów. Taki rodzaj przekonań występował wśród 35,9% badanych przedsiębiorstw.

stanowiły te, które kierowały się tylko image. Śród

badanych do takiej motywacji przyznało się 14,9%.

W Europie Zachodniej podmiotami wspierającymi kulturę są nie tylko przedsiębiorstwa, ale także osoby prywatne, państwo, gminy, różne stowarzyszenia, fundacje, związki zawodowe, kościoły, partie.

Badania potwierdzają związki między sposobem definiowania swojej roli a głównymi motywami działania w sferze kultury. Charakterystyczną cechą tych podmiotów, które uważały się za mecenasów kultury, a nie sponsorów, była dominacją motywu wspierania tej dziedziny z powodu zainteresowania sztuką, malarstwem, operą, czasami z powodów osobistych, np. kontaktów ze środowiskiem artystycznym.

Kategońa altruistycznych sponsorów kierowała się natomiast raczej modą na wspieranie kultury, a nie troską o jej rozwój.

Klasyczni sponsorzy w dziedzinie kultury charakteryzują się tym. że ich głównym motywem działania nie jest ani zainteresowanie kulturą, ani troską o nią, lecz przekonanie, iż jest to dziedzina, która umożliwia stosowanie skutecznych form komunikacji, przyczyniających się do osiągnięcia celów sponsora. Za swoje świadczenia na rzecz kultury klasyczni sponsorzy oczekują świadczeń wzajemnych służących ich interesom, kierując się przy tym analizą kosztów i korzyści.

W praktyce stosowania sponsoringu trudno jest czasami oddzielić mecenasów i sponsorów. Wiele przedsiębiorstw akcentuje zarówno altruistyczne, jak i komercyjne motywy swego zaangażowania.

II. Rola sponsorowania w kulturze⁴

Sponsorowanie w obecnym etapie rozwoju społeczno - gospodarczego kraju jest istotnym źródłem finansowania kultury. Dlatego wiele instytucji, organizacji i twórców nie mogłoby egzystować bez tej formy pomocy.

Wzrost znaczenia sponsoringu w ostatnich latach wynika ze zmiany systemu wartości społeczeństw krajów wysoko rozwiniętych. Zmienił się stosunek do czasu wolnego i kultury, a działalność sponsoringowa firm zyskała wysoką akceptację społeczną i należy do najskuteczniejszych form oddziaływania na rynek.

Sponsorowanie instytucji kultury daje się ściśle powiązać z tworzeniem i rozwijaniem korzystnego wyobrażenia o firmie, jako instytucji, która oprócz dążenia do osiągnięcia swych celów ekonomicznych spełnia tez pewną misję społeczną.

Korzyści wynikające ze sponsorowania kultury:

•    zyskanie przychylności władz i społeczności lokalnych,

•    promieniowanie dobrej opinii i sławy, jaką cieszy się artysta

praca zbiorowa pod red K. Mazurek-Lopaciriskiej, Kultura w gospodarce rynkowej, Wrocław- Katowice. 1994