112435

Traktat z Maastricht

•    W końcu, w roku 1992, w myśl Tytułu V Traktatu z Maastricht powołano WPZiB

jako II filar UE.

•    Art. 11 TM ustanowił główne cele WPZiB:

1.    Ochrona wspólnych wartości, podstawowych interesów, niezawisłości i integralności Unii, zgodnie z zasadami KNZ;

2.    Umacnianie bezpieczeństwa Unii we wszelkich formach,

3.    Utrzymanie pokoju i umacnianie bezpieczeństwa międzynarodowego zgodnie z zasadami KNZ oraz Aktu Końcowego z Helsinek i celami Karty Paryskiej, w tym dotyczącymi granic zewnętrznych;

4.    Popieranie współpracy międzynarodowej;

5.    Rozwijanie oraz umacnianie demokracji i państwa prawnego, a także poszanowanie praw człowieka i podstawowych wolności.

Co dalej?

•    W latach 90., w związku z postępującą integracją transatlantycką w ramach NATO państw byłego układu sowieckiego, członkowie UE musieli na nowo określić kienmki rozwoju oraz zakres II filaru integracji europejskiej.

Traktat Lizboński

•    W Traktacie Lizbońskim można odnaleźć zachowane najbardziej istotne rozwiązania, które mają na celu wzmocnienie II filaru UE.

Zasady WPZiB

1.    W realizacji WPZiB unia widzi możliwość „potwierdzenia swojej tożsamości na arenie międzynarodowej”;

2.    TUE w brzmiemu nadanym przez TA (Amsterdamski) sprecyzował spójność i solidarność pczl.

Pczl:

1.    Popierają „aktywnie i bez żadnych zastrzeżeń” WPZiB „w duchu lojalności politycznej”;

2.    Współpracują w celu „umacniania i rozwijania wzajemnej solidarności politycznej”;

3.    Powstrzymują się od wszelkich działań, które byłyby „sprzeczne z interesami Unii lub mogłyby zaszkodzić jej skuteczności jako spójnej sile w stosunkach międzynarodowych”.

Instrumenty działania WPZiB

1.    Zasady i ogólne wytyczne ustala je Rada Europejska. Nie mają one mocy wiążącej.

2.    Wspólne strategie ustala je Rada Europejska. Dotyczą one spraw, w których pczl UE „mają ważne wspólne interesy”. Ustalając wspólne strategie RE określa w każdym przypadku ich cci, czas trwania i niezbędne środki, jakie muszą być przekazane do dyspozycji przez Unię i pizez jej pczl.

3.    W spólne działania - mają one charakter wiążący dla pczl Ue. Rada przyjmuje wspólne działania w pewnych sytuacjach „w których niezbędne jest podjęcie operatywnych działań”.