628033461

114

PRASA NA SWIECIE

Stojanowa (Rabotniczesko Dęło, 7 V 1974) przy końcu roku 1974 liczba słuchaczy radia miała dochodzić w godzinach szczytu do 4,75 min, gdy telewidzów — już do ok. 6 min (na 8,6 min ludności Bułgarii). Inne obliczenia, oparte na badaniach widowni najpopularniejszych programów telewizyjnych, podają jednak niższą liczbę widzów.

Programy krajowe są wyspecjalizowane. Najstarszy, I program (im. Bo-tewa), ma przeważnie charakter publicystyczny; jego część muzyczną stanowi przede wszystkim muzyka ludowa oraz popularna. Zorganizowany w r. 1971 program „Horyzont” przypomina natomiast typowe radiostacje lokalne w USA: dominuje muzyka lekka i młodzieżowa, przerywana bardzo krótkimi (5—10 min.) audycjami informacyjnymi. Również pozostałe typy audycji w tym programie cechuje zwarta forma i duża dynamika. W rezultacie jest on najchętniej słuchany w całym kraju. Z kolei „Orfeusz” (częściowo nadawany również stereofonicznie) jest interesującym przykładem programu na najwyższym poziomie. Wieczory wypełniają w nim koncerty symfoniczne i przedstawienia operowe. Niestety, zasięg tego programu jest na razie niewielki (m. in. z powodu małej jeszcze liczby aparatów z zakresem UKF).

Audycje obcojęzyczne radia bułgarskiego przeznaczone są zarówno dla odbiorców krajowych jak i zagranicznych. W ich skład wchodzi codzienna (1—2,5 godz.) audycja dla tureckiej grupy narodowościowej, emitowana przez niektóre rozgłośnie terenowe, latem zaś specjalny program informacyjno-muzyczny dla turystów w językach angielskim, francuskim, rosyjskim i niemieckim — wprowadzony podobno na życzenie zagranicznych biur turystycznych (analogiczne programy nadawane są także po polsku i czesku).

W ramach audycji dla zagranicy radio Sofia nadaje codziennie w 11 językach przez 21,5 godz. (w niedzielę — 25 godzin), przy czym największa część programów kierowana jest do sąsiednich krajów bałkańskich. Audycje te mają spory oddźwięk. Od słuchaczy zagranicznych napływa rocznie ponad 60 tys. listów, a w niektórych krajach powstały nawet kluby Przyjaciół Bułgarskiego Radia.

Jaka jest treść radiowych audycji? Cechuje je poszukiwanie nowych form i sposobów wyrazu. Przede wszystkim — w dziedzinie publicystyki. „Kiedyś mówiliśmy do słuchaczy — stwierdziła zastępca naczelnego redaktora redakcji krajów socjalistycznych w Komitecie Telewizji i Radia, Dora Christowa, na łamach oficjalnego organu tego Komitetu RTV — z pozycji nauczycieli stojących za katedrą. Dziś po prostu rozmawiamy”. Radio ma też na swym koncie wiele ciekawych inicjatyw. Np. „Horyzont” wprowadził podsumowanie minionego tygodnia w postaci mikrowywiadów pt. „Najważniejsze wydarzenie tygodnia w Twym życiu”, zaś specjalne „Dni radiowe”, czy też „radio-telewizyjne”, poświęcone określonym wydarzeniom, albo po prostu przekazaniu rytmu jednego zwykłego dnia pracy lub odpoczynku, wprowadzają zupełną rewolucję i cechy (zamierzonej) improwizacji do utartego już programu ramowego.

Ogólnie biorąc, radiofonie bułgarska i polska różnią się bardzo cd siebie. My możemy zazdrościć Bułgarom „Horyzontu” i „Orfeusza”. Bułgarzy nie mają programu o poziomie, lekkości i intymności naszego programu III. Mniejsza jest też w programie radiofonii bułgarskiej liczba słuchowisk (tygodniowo 4 sztuki dla dorosłych i 1 dla dzieci). Znacznie słabiej reprezentowane jest poradnictwo i bloki audycji (choć istnieje np. „Radiostacja Mło-