115
PRASA NA SWIECIE
dość”, w założeniu, choć nie w realizacji, zbliżona do emitowanego przed laty w Polskim Radio bloku „Popołudnie z młodością”).
Tak wygląda program centralny. Dochodzą jeszcze programy rozgłośni lokalnych. Ich główny czas antenowy to ranek, kiedy spośród rozgłośni centralnych aż do godz. 8 pracuje tylko „Horyzont”. Programy lokalne dysponują codziennie 60—80 min. (z tego wieczorem — 10 min.) czasu na antenie. Na ich program składają się informacje, reportaże i publicystyka z 3—5 okręgów obsługiwanych przez rejonową rozgłośnię oraz audycje kulturalne i wstawki muzyczne.
Radiowęzły — ciekawe doświadczenie
Jednakże w strukturze programów lokalnych radiofonii bułgarskiej rozgłośnie terenowe nadające bezpośrednio w eter nie odgrywają najważniejszej roli. Funkcję tę pełnią w jakimś stopniu radiowęzły, których sieć jest stale rozbudowywana.
Bułgaria ma obecnie ponad 32 tys. km linii radiofonii przewodowej, do której podłączonych jest ponad 800 tys. odbiorców indywidualnych (dane za rok 1973). Co roku ten typ radiofonii ogarnia kilkadziesiąt nowych wsi, dzięki czemu przybywa 20 tys. abonentów. Ponadto instalacje radiowęzłowe z własnym programem posiada ponad 3600 fabryk, biur i uspołecznionych gospodarstw rolnych.
Najlepsze programy radiowęzłów zakładowych przekazywane są radiowęzłom miejskim i rejonowym bądź okręgowemu, który nadaje je w programie własnym, transmitowanym na znaczną część okręgu. A tu trzeba dodać, że owe radiowęzły zakładowe to nieraz w praktyce całe radiostacje w miniaturze.
Tak np. w hucie Kremikowcy pod Sofią istnieje centralny radiowęzeł, obsługiwany przez etatowy zespół dziennikarski, i 11 radiowęzłów wydziałowych, kierowanych przez aktyw społeczny. Jeden z owego tuzina radiowęzłów — na wydziale wielkich pieców — ma w swojej fonotece 2 tys. zapisów muzycznych!
Radiowęzeł miejski w Warnie nadał w r. 1972 ponad 170 własnych audycji, w których wzięło udział ok. 1500 działaczy partyjnych, społecznych i administracyjnych, pełniących kierownicze funkcje w mieście, wybitnych specjalistów i przodowników pracy. Ścisły aktyw tego radiowęzła liczy 60 osób. Na codzienną godzinną audycję składa się publicystyka (prawie wyłącznie o tematyce produkcyjnej) i muzyka.
Jaka jest popularność programów radiowęzłowych? Wydaje się, że duża, do czego przyczynia się nadawanie tą drogą komunikatów lokalnych oraz tzw. konkretna imienna krytyka lub pochwała, trafiająca w małym środowisku na duży społeczny rezonans. Nie zastępują radiowęzły „dużego” radia, nikt zresztą na razie nie stawia sobie tego zadania, tym bardziej, że głośniki zdolne są odbierać tylko jeden program. Przebudowa sieci na odbiór trzech programów (w perspektywie — czterech), wymagałaby całkowitej wymiany przewodów, i dokonano jej pewnym zakresie tylko w Sofii, Plewen i Ruse. Tymczasem głównym problemem staje się niedostateczna konserwacja już istniejącej sieci i głośników, technicy bowiem zostali przeniesieni do innych