112467

o Wprowadzono m.in. poprawki do Misji Petersberskich, zawierając punkt o

zapobieganiu konfliktów poprzez wprowadzenie polityki „wczesnego ostrzegania" przed sytuacjami kryzysowymi.

o Misje rozszerzono również o operacje mające na celu rozbrojenie stron konfliktu czy wprowadzenie doradztwa wojskowo-obronnego w sytuacjach kryzysowych, o Wysoki Przedstawicie ds. polityki bezpieczeństwa europejskiego zyskał również dodatkowe uprawnienia w polityce zarządzania konfliktami, dając mu możliwości decydowania o rodzaju i typie akcji jaką należałoby podjąć w jej ramach czy też dodatkowe kompetencje w uprawnieniach dotyczących koordynowania militarnymi i wojskowymi aspektami przeprowadzanych zorganizowanych działań.

Grupa robocza ds. bezpieczeństwa wypracowała również trzy założenia dotyczące solidarności w polityce bezpieczeństwa:

•    Klauzula ustanawiająca instrumenty umożliwiające prowadzenie polityki obrony tak ludności cywilnej, jak i instytucji demokratycznych w ramach EPBiO;

•    Klauzula wspólnoty bezpieczeństwa, umożliwiająca prowadzenie analiz ułatwiających prognozowanie potencjalnych zagrożeń dla europejskiego bezpieczeństwa i obrony;

•    Klauzula bezpieczeństwa zbiorowego obejmująca wszystkie chętne kraje unijne chcące wziąć na siebie zobowiązania Traktatu Brukselskiego.

TWORZENIE STAŁYCH STRUKTUR EPBiO

Od 2001 roku zdynamizował się proces tworzenia stałych struktur mających na celu umożliwienie UE prowadzenia oraz dowodzenia operacjami w ramach polityki bezpieczeństwa i obrony:

1.    Komitet Polityczny i Bezpieczeństwa

2.    Komitet Wojskowy UE

3.    Sztab Wojskowy UE.

STAŁE STRUKTURY EPBIO

A.    Komitet Polityczny i Bezpieczeństwa - powstał w 2000 r. Zasiadają w nim wysocy przedstawiciele pczł, odpowiedzialni za politykę bezpieczeństwa i obrony oraz politykę zagraniczną Unii.

a.    Instytucja pomocnicza Rady Unii Europejskiej,

b.    Jest odpowiedzialny za koordynowanie oraz monitoring realizacji polityki zagranicznej i bezpieczeństwa

c.    Formułowanie kierunków polityki bezpieczeństwa i ich prezentacja na forum Rady Unii Europejskiej.

B.    Komitet Wojskowy Unii Europejskie

a.    Zasiadają w nim przedstawiciele ministrów obrony państwa unii

b.    Grupa zajmuje się doradzaniem komitetowi politycznemu i bezpieczeństwa w kwestiach wojskowości oraz również tworzeniem analiz polityczno-wojskowych w ramach polityki doradczej wobec Sztabu Wojskowego Unii Europejskiej.

C.    Sztab Wojskowy UE

a. W jego skład wchodzą eksperci z dziedziny obronności. Zajmuje się planowanie strategii w ramach Misji Petersberskich.