skanuj0211 bmp

212 CZĘŚĆ IV. Przyszłość systemu ochrony zdrowia

Jednolity Akt Europejski, wprowadzający poprawki do Traktatu Rzymskiego, dał instytucjom wspólnotowym możliwość przyjmowania regulacji służących ochronie zdrowia i konsumenta.

Traktat z Maastricht przyznał Wspólnocie nowe kompetencje w dziedzinie zdrowia, które zawarto w art. 129 „Ochrona zdrowia”:

1.    Wspólnota będzie działać na rzecz zapewnienia wysokiego poziomu ochrony zdrowia ludzkiego poprzez promowanie współpracy pomiędzy państwami członkowskimi i udzielania wsparcia ich działaniom w razie potrzeby.

Działania Wspólnoty będą miały na celu zapobieganie chorobom

0    szczególnie dużym znaczeniu społecznym, z narkomanią włącznie, poprzez promocję badań naukowych, dotyczących przyczyn powstawania i szerzenia się chorób, a także poprzez informację

1    edukację zdrowotną.

Wymagania w zakresie ochrony zdrowia będą stanowiły integralną część polityki Wspólnoty.

2.    Państwa członkowskie, współpracując z Komisją Europejską, będą koordynowały między sobą politykę i programy zdrowotne w dziedzinach, o których mowa w p. 1. Komisja, będąc w ścisłym związku z państwami członkowskimi, może podejmować stosowne inicjatywy w celu promowania takiej koordynacji.

3.    Wspólnota, jak również państwa członkowskie będą popierać współpracę w dziedzinie zdrowia publicznego z krajami trzecimi i kompetentnymi organizacjami międzynarodowymi.

4.    Dlaprzyczynienia się do osiągnięcia celów, o których mowa w art. 129,

Rada,działajączgodniezprocedurąprzewidzianąw artykule 189b, po konsultacji z Komitetem Ekonomiczno-Społecznym oraz Komitetem ds. Regionów będzie:

-    akceptować działania inicjatywne, nie obejmujące jakiejkolwiek unifikacji praw i przepisów obowiązujących w państwach członkowskich;

-    akceptować kwalifikowaną większością głosów zalecenia proponowane przez Komisję.

Traktat Amsterdamski znacznie obszerniej ujmuje problematykę ochrony zdrowia. W szczególności dotyczy to zmodyfikowanego art. 129. Traktatu z Maastricht, który przyjmuje formę Tytułu XIII, art. 152 „Ochrona zdrowia”:

1. W formułowaniu i wprowadzaniu wszelkich polityk oraz działań Wspólnoty zapewniany jest wysoki poziom ochrony życia ludzkiego.

Działanie Wspólnoty, które uzupełnia polityki narodowe, ukierunkowane jest na poprawę zdrowia publicznego, zapobieganie chorobom i epidemiom dotykającym ludzkość oraz przyczynom zagrożeń zdrowia ludzkiego. Działanie to obejmuje również walkę z największymi plagami, poprzez popieranie badań dotyczących