112684

3 V 1791 -18 V 1792 - praktyka Konstytucji 3 maja. Konfederacja Targowicka z Stanisławem Szczęsnym Potockim, Franciszkiem Ksawerym Branickim, Sewerynem Rzewuskim, Szymonem Kossakowskim na czele, obaliła dzieło konstytucji 3 maja i Sejmu Wielkiego. Jej przedstawiciele nie mieli jednak konkretnych poglądów na temat ustroju przyszłej RP :

0 Republika federacyjna ( 6- 8 prowincji z oddzielną administracją, oddzielnym wojskiem i rządem)

Pogląd ten reprezentował Seweryn Rzewuski

0 Powrót do formy rądów 1775 - 76 z utrzymaniem niektórych osiągnięć Sejmu Wielkiego 0 Przywrócenie praw kardynalnych, utrzymanie liberum veto, szerokie kompetencje Hetmana

24 lipca Stanisław August złożył na ręce posła rosyjskiego Jakowa Bułhakowa akces do konfederacji targowickiej.

Lata 60 i 70 XVIII wieku to dla Polski lata stałej ingerencji państw ościennych w sprawy wewnętrzne kraju. Rzeczpospolita zaczęła stawać się państwem marionetkowym, bezsilnym wobec silnych sąsiadów. Ci właśnie silni sąsiedzi postanowili wykorzystać słabość kraju, by odnieść korzyści.

Na życzenie Katarzyny II 6 września 1792 w Brześciu nad Bugiem rozpoczęły się obrady generalności obu konfederacji - koronnej i litewskiej. 11 września dokonało się uroczyste połączenie obu konfederacji pod nazwą Najjaśniejszej Konfederacji Obojga Narodów. Konfederacja targowicka zaprowadziła w Rzeczypospolitej rządy terroru, przy pomocy wojska rosyjskiego dokonując licznych grabieży i kontrybucji dóbr patriotów. Zrujnowany wojną kraj musiał dodatkowo znosić finansowe skutki pobytu 100 tysięcznej rosyjskiej armii okupacyjnej. Miarą upadku targowiczan było uroczyste poselstwo przywódców konfederackich 14 listopada 1792 do Katarzyny II, którzy podziękowali jej, że zechciała przywrócić wolność i ustrój republikański w Polsce. W kwietniu 1793 roku Prusy i Rosja ogłaszają II rozbiór Rzeczpospolitej. Rosja rozkazała Polsce, by zebrała w czerwcu 1793 sejm, który miał ratyfikować traktaty rozbiorowe 0 upokorzenie Rzeczpospolitej. Na wieść o tym, członkowie Konfederacji Targowickiej wyrazili sprzeciw, gdyż wcześniej nie było mowy o rozbiorze. Wielu z nich wyjechało z kraju, gdyż byli prześladowani zarówno ze strony Polaków, jak i Rosjan.