114481

EBIT₀ ={D + E)x i_D

Powyższa formuła bardzo przydaje się w planowaniu finansowym. Umożliwia ona obliczenie minimalnej wielkości zysku operacyjnego, która konieczna jest dla utrzymania firmy o danej strukturze kapitałowej.

Jeśli firma finansowałaby się tylko i wyłącznie kapitałem własnym, to minimalna wielkość zysku operacyjnego jest wartością kapitału własnego.

Jeśli finansowanie firmy opiera się w pewnej części na kapitale obcym (element finansowania dłużnego), to wielkość trzeba przemnożyć przez koszt kapitału obcego - wartość należnych odsetek dla kapitałodawców.

Charakterystyka matematyczna dźwigni finansowej jest podobna do dźwigni operacyjnej. Jej wartość rośnie do nieskończoności wraz ze zbliżaniem się do progu rentowności i maleje wraz z oddalaniem się od tego progu.

♦ Dźwignia całkowita

Dźwignia całkowita mierzy całościowe przełożenie zmian sprzedaży na wynik netto. Może być ujęta w sposób dynamiczny (relacja względnej zmiany zysku na jedna akcję do względnej zmiany przychodów ze sprzedaży) lub statyczny (jaka jest relacja marży brutto do zysku operacyjnego skorygowanego przez odsetki). Podobnie jak poprzednie dźwignie, dąży do nieskończoności w progu rentowności i maleje wraz z oddalaniem się od niego.

Dźwignie sprawdzają, jaka jest dynamika zmian w rachunku zysków i strat oraz mogą też być wykorzystywane do planowania finansowego i podejmowania decyzji w jaki sposób dana firma powinna się rozwijać.

□ Podejmowanie decyzji finansowych w oparciu o rentowność kapitału wynikającego z dźwigni.

EBIT₀ =(D + E)xi_D

Formuła ta, to wartość wyniku operacyjnego, który trzeba uzyskać, aby osiągnąć finansowy próg rentowności. Idea analizy polega na przyjęciu, że istnieje minimalny zysk operacyjny, który musi być osiągnięty, by pokryć dwie kategorie kosztów (koszty operacyjne i koszty finansowe). Logika tego działania polega na próbie wykorzystywania działalności operacyjnej naszej firmy do osiągania takiej rentowności, aby pozwoliła ona pokryć odsetki od kredytu związane z kredytem, który zaciągnęliśmy po to, aby zwiększyć działalność operacyjną po to, żeby zwiększyć przychody operacyjne po to, żeby zwiększyć zysk operacyjny po to, żeby móc zaciągnąć większy kredyt a kredyt ten wykorzystać na zwiększenie jeszcze bardziej działalności operacyjnej itd— Kluczem tego koła zdarzeń jest to, aby wykorzystywać kolejno zaciągane kredyty do zwiększania skali działalności (np. poprzez powiększanie aparatu produkcyjnego). Jeśli nasza działalność jest właściwie skonstruowana (panujemy nad kosztami i kontrolujemy przychody), to każde zwiększenie kapitału będzie powodowało zwiększenie wyniku operacyjnego, co z kolej zwiększy możliwość wykorzystywania tego wolnego kapitału do obsługi coraz większego długu. Postępując w ten sposób możemy regularnie zwiększać zadłużenie, zwiększając przy tym wynik operacyjny.

Trudność polega na tym, aby kontrolować, czy kolejny zaciągany przez nas kredyt nie jest przypadkiem zbyt drogi - czyli, czy przyrost kosztów z tytułu kredytu nie jest większy od przyrostu przychodów z działalności operacyjnej.

2