114492

Człowiek

Stworzony przez Boga z niczego. Księga Rodzaju: Bóg stworzył człowieka jako koronę stworzenia w wyraźnej relacji osobowej do siebie. Ma tchnienie życia. Całość rzeczywistości jest podporządkowana człowiekowi, który ma zająć się ziemią i zmieniać świat w sposób rozsądny.

Wyjątkowa godność człowieka wynikająca z wyjątkowością aktu stworzenia. Równość mężczyzny i kobiety - ta sama godność i prawa. Stworzenie duszy ludzkiej jest aktem samego Boga - dał element nadprzyrodzony. Człowiek posiada misję współrządzenia światem. Człowiek jest inny wobec świata, choć stanowi jego element. Wynika to ze szczególnej relacji z Bogiem.

Abiogeneza: czy człowiek może stworzyć coś, co żyje z czegoś co nie żyje. Nie - operuje na komórkach już żywych.

Ewolucja

1)    Megaewolucja - przemiany zachodzące w całej rzeczywistości

-    monofiletyzm - zakłada, że początkiem życia jest jeden organizm

-    polifiletyzm - życie rozpoczęło się w wielu miejscach jednocześnie

2)    Ewolucjonizm materialistyczny- wszystko ewaluowało samo z siebie, a człowiek jest tego zwieńczeniem.

3)    Ewolucjonizm teistyczny - Bóg, który jest poza materią jest przyczyną istnienia.

a)    Naturalistyczny - Bóg nadał materii takie prawa, które doprowadziły do powstania człowieka

b)    Umiarkowany - ingerencja Boża w dzieło stwórcze nie ogranicza się do nadania prawd przyrodzie czy dania człowiekowi duszy lecz wyraża się w pewnym bezpośrednim wpływie na kształtowanie się organizmu człowieka - TO STANOWISKO KOŚCIOŁA KATOLICKIEGO

Poligenizm - pogląd głoszący, że rodzaj ludzki pochodzi od wielu par przodków, nie zaś od jednej pierwotnej, jak to twierdzi monogenizm.

Niezależnie od tego, jak człowiek powstawał, pierwiastek duchowy pochodzi od Boga. Wynikają z tego prawa i godności.

Bóg stwarza w ciągłym teraz. Rzeczywistość jest nieustannie tworzona.

Człowiek jest podobny do Boga. Wyraża się to w odrębności od świata innych stworzeń. Człowiek stworzony na podstawie szczególnego aktu.

Człowiek jest świadomy swojej odrębności, - że jest istotą rozumną, społeczną. Świadczy o tym rozwijanie dialogu i relacji miłości. Człowiek ma świadomość, że jego życie nie kończy się na ziemi. Natura ludzka jest integralna: życie realizuje się w świadomości życia po śmierci.