DSC01371 (3)

od tego, co wybierze, całość, stworzona i kierowana przez Boga, zachowuje zawsze piękno i porządek, który polega na doskonałej harmonii części. Bo kiedy doskonałe dusze zamieszkują najniższe stworzenia, dodają im piękna nic przez swoją nędzę, lecz robiąc z nich dobry użytek; nędzy bowiem nie mają. Gdyby zaś grzesznym duszom pozwolono mieszkać w podniebnych sferach, byłby to nieporządek. One przecież nie pasują do takiego otoczenia, ponieważ nie mogą ani go dobrze wykorzystać, ani przydać mu choć trochę ozdoby.¹

28. Wprawdzie nasz ziemski świat został przeznaczony na siedzibę dla rzeczy nietrwałych, jednak zachowując w miarę możności obraz bytów wyższych, nie przestaje dostarczać nam przykładów i pouczeń.- Jeżeli bowiem widzimy, że jakiś człowiek zacnego i wielkiego charakteru ginie w płomieniach, idąc za głosem obowiązku i uczciwości, nie nazywamy tego karą za grzech, lecz dowodem męstwa i wytrzymałości. I mimo jego fizycznego oszpecenia i wyniszczenia kochamy go bardziej, niż gdyby nie wycierpiał niczego podobnego, ponieważ dziwimy się, że zmiany, jakim ulega ciało, nie wywołują zmian w naturze duszy. A przecież gdy widzimy, że podobne męki fizyczne cierpi okrulnik, złoczyńca, z uznaniem wyrażamy ssę o prawach, które stoją na straży porządku. A więc ci obaj ludzie nadają piękno tym męczarniom lecz każdy w inny sposób. Tamten szlachetny -r- przez swoją bohaterską postawę, ten zaś niegodziwiec — przez to, że ponosi zasłużoną karę za grzech. Ale gdybyśmy po tych męczarniach ogniowych. albo jeszcze przed nimi, zobaczyli tamtego dobrego człowieka, jak przemieniony w godnego mieszkańca nieba wznosi .się ku gwiazdom, z pewnością cieszylibyśmy się. Kto zaś nie oburzałby się widząc, że

* Myśli te eharukturystyczne są    przetrwania u Au*u«tyn« pl»- ₍

tońskiej koncepcji stosunku duszy I olała. Platon sum w«h« \ mląL hipotez* upatrując* we wcieleniu kar* za zaniedbanie prawdy <Folcl c»a) a przeciwna teorią uznającą niezawinione pierwotne wcielenie <T«m«i»s>. j Por. Ł Dąmbska. dz. cyt. 112. W pierwszych plamach

dało w duchu platońskim: duaza. przebywając w ciele. Jo»t «*<*aiona od ojczyzny » dlatego czuje mlą ni—ZOaąiMwi; * jej potamok J V wypłynie takie zło moralne, bo dusza szuks zmysłowego za^wml^la. z o»e glem czasu te krańcowe poglądy na naturę ciała    ^JaJHu-

tucjl. Por. ks. J. Pastuszka, Niemalarlatnoić duszy itulzMcj u śu>. Augu

styna, Lublin. 1930, « na.    .______

— i to zdanie -również pozostaje pod bezpośrednim wpływem pla- I to haki ej teorii dwu światów: Idealnego 1 zmysłowego.