1. Ustrój polityczny Francji
Państwo unitarne: Francja metropolitalna dzieli się na: 22 regiony, 96 departamentów; 4 departamenty zamorskie (Francuska Gujana, Guadc-loupa, Martinlqua, Reunion) i wspólnoty terytorialne (Mayotte, Sainr Pierre and Mtquelon). Forma państwa: republika prezydencko-parlamentarna. Konstytucja: z 4. 10. 1958, ostatnio nowelizowana 31 VII 1995. Ustrój: konstytucja przyjęła system prezydencko-parlamentarny, określany leź jako półprczydendci. Charakteryzuje się silną pozyq‘ą prezydenta, realnego szefa władzy wykonawczej, który powołuje premiera i rząd, odpowiedzialny przed Zgromadzeniem Narodowym. Prezydent pochodzi z wyborów powszechnych i bezpośrednich, dotychczas był wybierany na kadencję 7-let-nią (od 17. 05. 1995 J. Chirac — RPR), od 2002 będzie wybierany na kadencję 5-letnią. Na czele rządu od czerwca 2002 stoi J. P. Raffarin (RPR). Władza ustawodawcza należy do 2-izbowego parlamentu, w którego skład wchodzą: Zgromadzenie Narodowe złożone z 577 deputowanych wybierane na kadencję 5-letnią w wyborach powszechnych i bezpośrednich i Senat złożony z 321 senatorów pochodzących z wyborów pośrednich wyłanianych na kadencję 9-letnią. Senat zmienia się w 1/3 co 3 lata. Ważną rolę w ustroju p>aóstwa spełnia Rada Konstytucyjna, powołana do czu-
wania nad zgodnością ustaw z konscytucją. Jej członkowie (w liczbie 9) są powoływani na 9 lat przez Prezydenta Republiki, przewodniczącego Zgromadzenia Narodowego i przewodniczącego Senatu. Przewodniczącego Ra dy Konstytucyjnej (R. Dumas) mianuje prezydent Republiki.