1. Ustrój polityczny W loch
Państwo unitarne - 20 regionów. Ustrój: konstytucja włoska, uchwalona w grudniu 1947, wprowadziła system parlamentarno-gabinetowy. Parlament składa się z dwóch izb: Izby Deputowanych (630 posłów) i Senatu (315), pochodzących z wyborów powszechnych (ostatnie wybory 21. 04. 1996) i posiadających takie same kompetencje. Deputowani wybierani są na podstawie systemu mieszanego (3/4 - względną większością głosów w okręgach wyborczych, 1/4 według zasady proporcjonalnej wśród kandydatów 7 list partyjnych). Senatorowie wybierani są na podstawie systemu większościowego. Parlament pełni funkcję: ustrojodawczą, ustawodawczą, kontrolną w stosunku do rządu oraz kreacyjną (wybiera m.in. prezydenta). Prezydent (ód 18, 05- 1999 C. A. Ciampi) jest głowią państwa, mediacorem i arbitrem. Wybierany jest przez parlament oraz delegatów regionalnych na 7-lctnią kadencję. Prezydent nic jest odpowiedzialny politycznie, ponosi natomiast odpowiedzialność konstytucyjną (oskarża go parlament, sądzi zaś Trybunał Konstytucyjny). Posiada m.ln. prawo rozwiązywania parlamentu (w przypadku braku możliwości utworzenia rządu zdolnego do uzyskania zaufania parlamentu), prawo weta zawieszającego, prawo powoływania 1/3 członków Trybunału Konstytucyjnego. Rząd składa się z premiera, mianowanego przez prezydenta i ministrów, powoływanych przez prezydenta na wniosek premiera. Członkowie rządu ponoszą odpowiedzialność polityczną oraz konstytucyjną. Konstytucja włoska wprowadziła dwie iastytucje demokracji bezpośredniej: referendum i ludową inicjatywę ustawodawczą.