Współczynnik k informuje jaką ilość zasobów pieniężnych gospodarstwa domowe będą chciały pozostawić w formie pieniężnej.
Istotna wartość naukowa równania szkoły Cambridge polega na tym, że jest to równanie popytu na pieniądz, w którym k oznacza współczynnik skłonności do utrzymywania pewnej części dochodu w płynnej pieniężnej formie. W takim ujęciu współczynnik k nie jest już wielkością wyznaczoną przez czynniki techniczno-organizacyjne lecz zależy od preferencji jednostek gospodarujących.
TEORIA PREFERENCJI PŁYNNOŚCI KEYNES’A
W roku 1936 Keynes opublikował „Ogólną teorię zatrudnienia, procentu i pieniądza”. Sformułowana przez Keynes’a teoria popytu na pieniądz znana jako teoria preferencji płynności ujmuje pieniądz jako jedną z alternatywnych (obok aktywów finansowych) form utrzymywania nieskonsumowanego dochodu.
Wg. Keynes’a jednostki gospodarujące gromadzą zasoby pieniądza kierując się 3 motywami:
1. motyw transakcyjny
Pieniądz jest potrzebny na opłacanie bieżącyclt transakcji. Im większy dochód narodowy, tym większe zapotrzebowanie na pieniądz gromadzony z motywu transakcyjnego.
2. motyw ostrożnościowy (przezornościowy)
Przechowywane są rezerwy pieniężne na nieprzewidziane wydatki. Im większy DN, tym większe jest zapotrzebowanie na pieniądz gromadzony z motywu ostrożnościowego
3. motyw spekulacyjny
Przetrzymywanie rezerw pieniądza, które nie są potrzebne ani do celów transakcyjnych, ani ze względów ostrożności, lecz są utrzymywane jako ALTERNATYWA LOKAT w papierach wartościowych przynoszących dochód w postaci oprocentowania.
przy obligacjach państwowych a = 0
h
Cr - Cena rynkowa Cn - Cena nominalna
11 - stopa oprocentowania obligacji
12 - aktualna rynkowa stopa procentowa
a - szacowany współczynnik niewypłacalności emitenta obligacji