Logika jest teorią czystych pojęć; zawiera teorię mnogości, jako swoją właściwą część. K. Gocdel, 1971 i 1975.
CELE NAUCZANIA LOGIKI := umiejętność przestrzegania umów terminologicznych, umiejętność
określenia struktury logicznej wypowiedzi, umiejętność sprawdzania tautologiczności formuł logiki pierwszego rzędu, definiowanie jednych terminów za pomocą drugich, precyzyjne formułowanie poglądów, odróżnianie zdań uzasadnionych od nieuzasadnionych i umiejętność
przeprowadzenia analizy dowolnej argumentacji
Na koniec tego akapitu przytoczymy poradę logika Arnolda Geulincx(1625-1669) , którą kierujemy do studentów:
Ad extremummoneo, ne cursimhaeclegas. Euripus lj)gicus non palilur se navigari tam plenisvelis.
(Najusilniej doradzam, abyś tego nie czytał pobieżnie Przez cieśninę logiki nie można płynąć z rozwiniętymi żaglami)_
1.3 O konwencjach w logice.
Studiowanie logiki jest zadaniem żmudnym. Stosowanie przez logików metod formalnych zbliża ich dyscyplinę do matematyki. Konsekwencją tego stanu rzeczy jest pewnego rodzaju konwencjonalizm, który jest charakterystyczny dla tych obu formalnych nauk. Tenże konwencjonalizm jest jedną z najważniejszych (praktycznych) przeszkód w studiowaniu logiki (i matematyki) przez studentów inny cli kierunków niż matematyka, a w szczególności filozofii.
Wspomniany konwencjonalizm jest nawiązaniem do odpowiedniego stanowiska w zakresie metodologii nauk, który polegał na uznaniu pewnej ‘swobody logicznej’ w procesie tworzenia teorii naukowych. Owa swoboda polegać miała na dowolności doboru hipotez mających, po empirycznym badaniu, zająć miejsce praw nauki. Ważnym jego reprezentantem jest znakomity francuski matematyk Henri Poincare.