Uważając za równie istotne, że wszystkie państwa powinny regulować ich spory międzynarodowe środkami pokojowymi zgodnie z Kartą,
Potwierdzając, zgodnie z Kartą, podstawowe znaczenie suwerennej równość i podkreślając, że cele Narodów Zjednoczonych mogą być osiągnięte jedynie, gdy państwa korzystają z suwerennej równości i w pełni stosują się do wymagań tej zasady w ich stosunkach międzynarodowych
Przekonane, że podporządkowanie ludów obcej przemocy, panowaniu i wyzyskowi stanowią poważną przeszkodę w popieraniu międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa. Przekonane, że zasada równych praw i samostanowienia ludów stanowi znaczny wkład do współczesnego prawa międzynarodowego, i że jej skuteczne stosowanie posiada najważniejsze znaczenie w popieraniu przyjaznych stosunków między państwami, opartych na poszanowaniu zasady suwerennej równości,
Przekonane w rezultacie, że wszelka próba częściowego lub całkowitego rozbicia jedności narodowej i terytorialnej integralności jakiegoś państwa lub kraju lub jego politycznej niepodległości nie da się pogodzić z celami i zasadami Karty,
Biorąc pod uwagę przepisy Karty jako całości i uwzględniając znaczenie odpowiednich rezolucji przyjętych przez kompetentne organy Narodów Zjednoczonych dotyczące treści tych zasad,
Biorąc pod uwagę stopniowy rozwój i kodyfikację następujących zasad:
(a) zasada, że państwa w ich stosunkach międzynarodowych powinny powstrzymać się od groźby lub użycia siły przeciw integralności terytorialnej lub niepodległości politycznej jakiegokolwiek państwa, lub w inny sposób niezgodny z celami Narodów Zjednoczonych,
(b) zasada, że państwa powinny regulować ich spoty międzynarodowe środkami pokojowymi w taki sposób, by pokój międzynarodowy, bezpieczeństwo i sprawiedliwość nie zostały zagrożone,
(c) obowiązek niemieszania się w sprawy należące do wewnętrznej jurysdykcji jakiegokolwiek państwa, zgodnie z Kartą,
(d) obowiązek państw współdziałania ze sobą zgodnie z Kartą,
(e) zasadę równouprawnienia i samostanowienia ludów,
(0 zasadę suwerennej równości państw,
(g) zasadę, że państwa powinny wykonywać w dobrej wierze zobowiązania zaciągnięte przez nie zgodnie z Kartą, i że takie zapewnienie ich bardziej skutecznego stosowania w ramach wspólnoty międzynarodowej przyczyni się niechybnie do realizacji celów Narodów Zjednoczonych,
Rozważywszy zasady prawa międzynarodowego dotyczące przyjaznych stosunków i współdziałania między narodami,
(1.) Uroczyście proklamują następujące zasady:
Zasada, że państwa w ich stosunkach międzynarodowych pow inny powstrzymać się od groźby lub użycia siły przeciw integralności terytorialnej lub niepodległości politycznej jakiegokolw iek państwa, lub w jakikolwiek inny sposób niezgodny z celami Narodów Zjednoczonych.
Każde państwo ma obowiązek powstrzymywania się w jego stosunkach międzynarodowych od groźby lub użycia siły przeciw integralności terytorialnej lub niepodległości politycznej jakiegokolwiek państwa lub w jakikolwiek inny sposób niezgodny z celami Narodów Zjednoczonych. Groźba taka lub użycie siły stanowi pogwałcenie prawa