115506

Pozostała część konstytucji składa się z siedmiu artykułów tworzących trzy rodzaje władzy, ustanawiające prawa stanów i władzy federalnej i regulujących poprawki i zatwierdzanie Konstytucji.

WŁADZA USTAWODAWCZA

Artykuł Pierwszy konstytucji wprowadza ustawodawcze ramię rządu - Kongres Stanów Zjednoczonych, w skład którego wchodzą Izba Reprezentantów i Senat. Artykuł ustanawia sposób wyborów członków każdej z izb. Dodatkowo nakreśla procedury legislacyjne i wskazuje władze ustawodawcze. W końcu ustanawia ograniczenia na federalne i stanowe władze ustawodawcze.

WŁADZA WYKONAWCZA

Artykuł Drugi opisuje prezydenturę - sposób wyboru przysięga, przywileje i obowiązki prezydenta. Wprowadza także urząd wiceprezydenta, który obejmuje urząd po rezygnacji lub ubezwłasnowolnieniu prezydenta. Ustanawia wiceprezydenta przewodniczącym senatu (choć w praktyce wiceprezydent pełni tę funkcję jedynie w niektórych przypadkach). Artykuł podaje także procedurę impeachmentu i usuwania ze stanowisk urzędników państwowych (prezydenta, wiceprezydenta, sekretarza stanu, sędziów i innych).

WŁADZA SĄDOWNICZA

Artykuł Trzeci opisuje wymiar sprawiedliwości, w tym Sąd Najwyższy. Poza Sądem Najwyższym Kongres może ustanawiać sądy niższego szczebla, których sędziowie i wyroki podlegają Sądowi Najwyższemu. Artykuł statuuje lawę przysięgłych, wprowadza pojęcie zdrady i daje Kongresowi prawo (z ograniczeniami) do ustanowienia za nią kary.

WŁADZA I OGRANICZENIA STANÓW

Artykuł Czwarty opisuje powiązania pomiędzy rządem federalnym a stanami i pomiędzy samymi stanami. Na przykład nakazuje pełną współpracę w zakresie sądów, choć pozwala Kongresowi na regulację tej współpracy. Zabrania dyskryminacji obywateli z innych stanów, ustanawia sposób ekstradycji pomiędzy stanami i daje swobodę przemieszczania się i podróży pomiędzy stanami.

POPRAWKI

Artykuł Piąty definiuje sposób wprowadzania poprawek do konstytucji. Ustanawia dwie metody proponowania poprawek - przez Kongres lub przez Konwencję Narodową. W pierwszej Kongres może zaproponować poprawkę po przegłosowaniu tej opcji przez dwie trzecie głosów w każdej z Izb (w Senacie i Izbie Reprezentantów). W drugim przypadku Kongres musi zwołać Konwencję, jeśli przynajmniej dwie trzecie wszystkich stanów jej zażądają. Dotychczas tylko pierwsza metoda została użyta.

Propozycja poprawki musi być ratyfikowana przez trzy czwarte stanów, aby weszła w życie. Kongres może wymagać ratyfikacji poprawki przez zatwierdzenie jej w ciałach ustawodawczych trzech czwartych stanów lub poprzez zatwierdzenie jej przez konwencje również w trzech czwartych stanów. Dotychczas tylko 21. poprawka była ratyfikowana poprzez konwencje.