PĘD ROŚLINY - część rośliny składająca się z łodygi, liści, pączków, kwiatów i owoców.
Typowy pęd to nadziemna część rośliny złożona z łodygi, będącej osią pędu oraz osadzonych na niej organów bocznych - liści. Liście osadzone są na łodygach w regularnych odstępach. Miejsca, z których wyrastają często węźlasto zgrubiałe (np. u traw) nazywamy więźbami. Dzielą one łodygę na odcinki - międzywęźla. W fazie wzrostu rośliny pęd wytwarza również kwiaty i owoce.
SYSTEMY KORZENIOWE
a. SYSTEM KORZENIOWY PALOWY
Jeden centralny korzeń, który może osiągnąć nawet 1/3 długości pnia drzewa. Od korzenia centralnego odchodzą korzenie boczne.
b. SYSTEM KORZENIOWY WIĄZKOWY
W tym systemie korzenie są równorzędne. System ten jest charakterystyczny dla roślin zielonych, które rosną na glebie średnio bogatej i średnio wilgotnej.
c. SYSTEM KORZENI PRZYBYSZOWYCH
Są to dodatkowe korzenie pełniące funkcje mechaniczne takie jak czepne, wspierające.
ULISTNIENIE
Regularny układ liści na łodydze roślin, stały dla poszczególnych gatunków. Ulistnienie wyróżnia się na podstawie liczby liści wyrastających z poszczególnych węzłów łodygi i ich ułożenia względem siebie. Liście dążą do optymalnego wykorzystywania światła poprzez unikanie wzajemnego ocienienia się nawzajem.
Ulistnienie okółkowe - Występuje u roślin, u których z węzła wyrasta więcej niż jeden liść. W zależności od liczby liści wyrastających z węzła wyróżnia się okółki dwulistne, trójlistne, czterolistne itd. W przypadku okółków złożonych z dwóch liści wyrastających naprzeciw siebie - układ taki nazywa się ulistnieniem naprzeciwległym. Gdy takie pary liści ułożone są w kolejnych węzłach pod kątem prostym względem siebie mówi się o ulistnieniu nakrzyżległym. W tej odmianie dwulistnego ulistnienia okółkowego liście wyrastają w czterech prostnicach (ortostychach), czyli w czterech umownych liniach biegnących wzdłuż łodygi przez nasady liści. Ulistnienie naprzemianległe u kliwi cynobrowej. Ulistnienie skrętoległe (helikalne) -Występuje wówczas, gdy liście wyrastają pojedynczo kolejno w linii mającej kształt helisy, zwanej helisą genetyczną lub spiralą genetyczną. Układ liści skrętoległych opisywany jest za pomocą ułamka zwanego dywergencją. Jego licznik wyraża liczbę obrotów helisy dookoła łodygi występujących między dwoma liśćmi rosnącymi w jednej prostnicy (pionowo nad sobą). W mianowniku wstawia się liczbę liści wyrastających na helisie pomiędzy liśćmi znajdującymi się na jednej prostnicy. Najprostszy układ skrętoległy określany jest mianem ulistnienia naprzemianległego (dwuszeregowego, distychia). Występuje u roślin, u których liście wyrastają na helisie na przemian po dwóch stronach łodygi w dwóch prostnicach (tak jest np. u traw).
Kwiat jest organem generatywnym, charakterystycznym dla roślin okrytonasiennych. Na ogół jest obupłciowy. Składa się z przekształconych liści zarodnionośnych oraz niezwiązanych bezpośrednio z rozmnażaniem liści płonych. Zbudowany jest z dna kwiatowego, na którym osadzone są pozostałe części kwiatu, jak okwiat, pręcikowie i słupkowie (lub pojedynczy słupek), czasem miodniki (w kwiatach owadopylnych).
pylniki —.
płatki korony
szypjłka \ dno toiatoie