115731

, Ps    ^Ow “Tw

In-=------—-—-, gdzie p, oznacza prężność pary nad czystym rozpuszczalnikiem w T₀« (per), a p, -

P4    “ Iw -To_w

prężność pary rozpuszczalnika nad roztworem w tej temperaturze (p,). Przyjmując w przybliżeniu ATo. - T.- To-: i„po_{l =} £IpJ_ ai\v _ _{ATw =}

Pr ^ ^T0w    AH_pf Pr

Temperatura wrzenia roztworu ( temp., w której ciśnienie pary nasyconej nad roztworem jest równe ciśnieniu zewnętrznemu) jest wyzsza od temperatur wrzenia czystego rozpuszczalnika o AT. - To- -T.

POr

Z prawa Raoiita wynika, że wielkość In-można zastępie przez -lnx. Rozwijajęc tę funkcję w szereg potęgowy i

Pr

zatrzymując dwa pierwsze jego wyrazy otrzymujemy, że: -lnx, = 1 - x, - x, W przypadku roztworów rozcieńczonych x, -

n_s    n_s    1000    m-Mr    Por

-*— = — . Jeżeli molamość roztworu o masie molowe) M, wynosi m, to: n, ■ m, n, ■ ——— . x, <■ -■» In-

n_r+n_s    n_r    M_r    1000    p_r

Ostatecznie otrzymujemy wzór ebuliometryczny dla idealnego roztworu rozcieńczonego:

AT_W =

RTg_w M,

m

RTn,

Ow

AK.

1000 AH,

■ m = E • m -* E =

^RT0w

M,

RT,

Ow

AK,

AH,

•p*    “**p»    -**'par **r    “ * pmr

AH,.,. jest entalpię parowania 1 kg rozpuszczalnika. A Kw entalpię molowę.

Ebuliometria zajmuje się pomiarami opartymi na wyznaczaniu temperatur wrzenia i kondensacji układów jedno i wieloskładnikowych, które tworzą co najmniej jedną fazę ciekłą. Ze względu na zjawisko przegrzewania się cieczy nie ustala się dokładnej temperatury wrzenia, a jedynie różnice między temperaturami wrzenia poszczególnych roztworów.

Metodami ebuliometrycznymi można oznaczyć różne wielkości fizykochemiczne jak: temperaturę wrzenia, stopień czystości substancji ciekłych, zmiany temperatury wrzenia roztworów w zależności od stężenia, stałą ebulioskopową rozpuszczalnika, masę cząsteczkową substancji nielotnej tworzącej roztwór doskonały i inne.

2. Cel ćwiczenia

Celem ćwiczenia był pomiar różnicy temperatur wrzenia acetonu cz.d.a. i roztworu tioacetamidu w acetonie oraz wyznaczenie masy molowej tioacetamidu na podstawie dokonanych pomiarów.

3. Zadane parametry

E do»w>*da»r\» acetonu = 1,480

E teoretyczna aCetOnU =1,762 ATt«or«tycir\* ⁼ 1°

Mt**e,umidu = 79 [g/mol]

4. Sposób wykonania ćwiczenia

Do pomiarów ebuliometrycznych używa się specjalnych    przyrządów    zwanych

ebuliometrami. W doświadczeniu używany był ebuliometr Świętosławskiego i termometr różnicowy Beckmana.

Ebuliometr Świętosławskiego (rys. obok)

Ciecz, której temperaturę wrzenia należy oznaczyć, wprowadza się do ebuliometru w ilości dostatecznej do wypełniania zbiornika A.

2