115772

Etapy wdrażania grup autonomicznych:

1)    rozpoznanie możliwości wdrażania grup autonomicznych - można je stosować tam. gdzie proces pracy nie jest ściśle uzależniony od procesów technologicznych, np. linii technologicznej, której rytm określa człowiek. W procesach zautomatyzowanych stosowanie grupowych form organizowania pracy ogranicza się jedynie do zespołów odpowiedzialnych za konserwację i naprawę urządzeń produkcyjnych

2)    wstępne przygotowanie personelu - przeprowadzenie akcji informacyjnej dotyczącej istoty grup autonomicznych i zasad ich funkcjonowania; szkolenia zarówno pracowników wykonawczych jak i kierownictwa średniego oraz niższego szczebla zarządzania

3)    projektowanie nowej organizacji pracy i dobór członków grupy.

=> wyodrębnienie i określenie przebiegu procesu pracy dla każdej grupy =» ustanowienie przewidzianego zakresu autonomii, wielkości zespołów, wymagań kwalifikacyjnych, norm pracy, środków koniecznych do realizacji zadań => przygotowanie zmian w dokumentacji organizacyjnej przedsiębiorstwa => dobór pracowników do poszczególnych grup (proste naśladownictwo, sugestie i akceptacje nakazów lub sympatii, uznanie prestiżu itd.)

=> opracowanie programu szkolenia pracowników

Dokonując podziału procesu pracy na czynności przydzielone do realizacji grupom autonomicznym można korzystać z następujących metod organizacji powiązań poszczególnych grup:

♦ metoda grup szeregowych- opierający się na podzieleniu procesu pracy na kilka

odcinków. Kryterium podziału jest identyfikowalność pod względem ilości i jakości rezultatu pracy, tak aby zespół utożsamiał swój wysiłek z konkretnym efektem pracy i odczuwał jej znaczenie. Dla grup produkcyjnych efektem pracy grupy powinien być półprodukt lub produkt finalny. Przy tej organizacji pracy produkcyjnej jednej grupy autonomicznej staje się przedmiotem grupy następnej. Brak rytmiczności jednego zespołu może powodować trudności w zachowaniu ciągłości innego zespołu po nim. Tworzenie tzw. zapasów buforowych może eliminować wąskie gardła

A-B-C-D-E-F-G-H-l-J,,

U_    ¹¹    _ -U

grupa 1-^-> grupa 2

Izapas buforowy

♦ metoda grup równoległych - polegająca na tworzeniu kilku zespołów, których efektem pracy jest ten sam produkt. Zapewnia ona pracownikom największą autonomię w postaci szerokich uprawnień decyzyjnych

grupa 1 - produkcja spodni grupa 2 - produkcja spodni grupa 3 - produkcja spodni

♦ metoda grup rozgałęzionych - polegająca na tym. że każda z grup wytwarza inny produkt, który jest jednocześnie częścią składową produktu finalnego. Występujące tu ograniczenie autonomii wynika z faktu występowania konieczności koordynacji pracy ze względu na ilość uzyskiwanych wyrobów

*grupa 1 - produkcja spodni

-Z>grupa 2 - produkcja kamizelek-^)—^

\ grupa 3 - produkcja marynarek/

W przypadku bardzo złożonych procesów pracy mogą być wykorzystane wszystkie 3 sposoby organizowania pracy grup autonomicznych

grupa 1 -^ grupa 3    > grupa 7

grupa    grupa 8

grupa 5 \    > grupa 9

grupa 6'

grupa 10 grupa 11 grupa 12 grupa 13

grupa 14

grupa 2 -

Między grupami należy wprowadzić relacje polegające na pełnieniu roli zewnętrznego klienta i zobowiązać każdy zespół do kontroli jakościowej efektów pracy poprzedzających go w procesie pracy, co sprzyja uzyskiwaniu wysokiej jakości wyników.

2