• rozpoznanie możliwości przetwarzania biomasy do postaci stabilnej, co umożliwia uniknięcie niekontrolowanego rozkładu substancji organicznych powodującego powstawanie gazów cieplarnianych,
• ustalenie optymalnych warunków dla tworzenia się produktu stałego (karbonizatu -biowęgla) o niskiej zawartości substancji niepożądanych (głównie siarka, rtęć, chlor i alkalia),
• ustalenie warunków prowadzeni procesu na uzysk biowęgla oraz zawartość w karbonizacie pierwiastka C.
Za dalsze przyczynki do wiedzy o istocie badanych procesów dotyczących przetwarzania
biomasy uważam:
• ustalenie korelacji pomiędzy rodzajem biomasy oraz temperaturą i czasem termolizy, a zachowaniem się biowęgla w środowisku glebowym (stabilność biowęgla, przyswajał no ść mikroelementów przez rośliny - głównie fosfor i potas),
• ustalenie wpływu parametrów obróbki termicznej na możliwości retencji wody w glebach z dodatkiem biowęgla,
• badania efektywności wychwytu różnych zanieczyszczeń przez sorbenty na bazie biowęgla,
• ustalenie temperatury termolizy optymalnej z punktu widzenia zmian morfologii i struktury substancji nieorganicznej, stanowiącej składnik biomasy i biowęgla.
Do osiągnięć o istotnym walorze aplikacyjnym zaliczam:
• możliwość łatwej kontroli czasu pobytu biomasy w reaktorze, pozwalająca na przetwarzanie różnej biomasy i otrzymywanie biowęgla o różnych parametrach fizykochemicznych,
• prostotę konstrukcji urządzenia, pozwalająca na łatwą i tanią implementację technologii w skali lokalnej (w rozproszeniu),
• realizację termolizy biomasy w warunkach autotermicznych z wykorzystaniem jako źródła ciepła części lotnych z biomasy,
• eliminację trudnego technicznie i kosztownego procesu oczyszczania gazów wydzielających się podczas termolizy,
• zaproponowanie możliwości ograniczenia antropogenicznej emisji CO2 w sposób zrównoważony i bez konieczności budowy przemysłowych instalacji do wychwytywania i składowania dwutlenku węgla,
• zaproponowanie ograniczenia części strumienia odpadów i ograniczenia niekontrolowanej emisji gazów cieplarnianych, tworzących się w efekcie niekontrolowanego rozkładu materii organicznej.
Podsumowując ocenę wniosku stwierdzam, że Habilitant ma:
• dorobek publikacyjny ilościowo i jakościowo bardzo dobry (ponad 100 pozycji), a ocena jakościowa wiąże się z wysokim IF=13,9, liczbą cytowań równą 31 pozycji w bazie Web of Science i wysokim IH=3,
• tematykę badawczą wyraźnie wykazaną w publikacjach, w których przeważającą liczbę zajmuje tematyka inżynierii fluidalnej i jej zastosowanie do przetwarzania biomasy,
• bardzo dobrą aktywność w międzynarodowych i krajowych imprezach naukowych, mierzoną liczbą referatów (ponad 90),
7