img036

36

3. Klasyfikacja metod rozpoznawania

Możliwe jest także wprowadzenie dalszych podziałów i dalszych identyfikatorów. Metody całościowe (77 = c) na ogół preferują technikę rozpoznawania polegającą na jednorazowym podejmowaniu decyzji. Istnieje jednak podgrupa tych metod (77 = c), której charakterystyczną cechą jest możliwość podejmowania decyzji na podstawie znajomości tylko niektórych, cech tworzących przestrzeń X. Metody te nazwiemy etapowymi i oznaczymy identyfikatorem 77 = e, zaś typowe metody, w których decyzje podejmuje się na podstawie znajomości wszystkich cech oznaczać będziemy identyfikatorem 77 = t (od określenia totalnej)). Mamy więc 7/ = e dla metod rozpoznawania etapowego(⁵),

77 = t dla rozpoznawania całościowego (totalnego).

Identyfikator 77 = t można pomijać, ponieważ częstość występowania właśnie tej sytuacji skłania do uznania tego identyfikatora za standard nie wymagający jawnej deklaracji(⁶).

W klasie metod strukturalnych (77 = s) ważną podklasę stanowią metody bazujące na podejściu lingwistycznym(⁷), które przeciwstawia się innym metodom strukturalnym (na przykład relacyjnym). Tak więc wprowadzając identyfikatory rozszerzające klasyfikację rj = s możemy zaproponować od razu na wstępie dwa uzupełnienia:

77 = / dla metod lingwistycznych,

77 = r dla metod relacyjnych.

Oczywiście należy oczekiwać, że zachodzący obecnie intensywny rozwój metod strukturalnych w niedługim czasie listę tę znacznie wydłuży. Metody ligwistyczne (77 = /), w których rozpoznawanie obrazów jest traktowane jako problem badania struktury rozpoznawanych obiektów metodami bazującymi na gramatykach formalnych, mogą być przedmiotem dalszych podziałów ze względu na rozmaity charakter używanych gramatyk. Ograniczając rozważania do zagadnień rozpoznawania obrazów w węższym tego słowa znaczeniu (to znaczy koncentrując się na strukturalnej analizie dwu-i trójwymiarowych złożonych scen), możemy zaproponować wykorzystanie

(⁴)    Bardziej naturalna nazwa „metody całościowe" nie może być użyta ze względu na jednoznaczność identyfikatorów.

(⁵)    Częściej stosowana nazwa „metody sekwencyjne" nie może być użyta ze względu na jednoznaczność identyfikatorów.

(⁶)    Na podobnej zasadzie funkcjonuje tzw. default w informatyce.

(⁷)    W literaturze metody te znane są także pod nazwą metod syntaktycznych.