115827

Zasada Huygensa:

„Wszystkie punkty czoła fali zachowują się jak punktowe źródła elementarnych kulistych fal wtórnych. Po czasie t nowe położenie czoła fali jest wyznaczone przez powierzchnię styczną do powierzchni fal wtórnych".

Prążki interferencyjne powstają w wyniku umieszczania na drodze światła (np. dwóch interferencyjnych fal) ekranu, na który to światło będzie padało. Na ekranie można wtedy zaobserwować szereg jasnych kresek (prążków interferencyjnych). Odpowiadają one maksimom interferencji. Całość nazywa się obrazem interferencyjnym. Eksperyment, który udowodnił istnienie interferencji nazywa się „doświadczeniem interferencyjnym Younga".

Oświetlenie w każdym punkcie ekranu w doświadczeniu interferencyjnym Younga z dwiema szczelinami jest określone przez różnicę dróg Al, jakie przebywają promienie świetlne docierające do tego punktu.

Dyfrakcja promieniowania X na materiach krystalicznych. Warunek wystąpienia maksimów interferencyjnych (prawo Bragga).

Regularnie uszeregowane atomy w krysztale stanowią trójwymiarową siatkę dyfrakcyjną dla promieniowania o małych długościach fal (np. promieniowanie rentgenowskie). W celu analizy dyfrakcji atomy kryształu można uporządkować w płaszczyznach o odległości międzypłaszczyznowej d. Maksima interferencyjne pojawiają się gdy spełniony zostanie warunek Bragga:

z sirup = mA

m = 1,2,3..., X - długość fali promieniowania