115924

115924



m* - masa próbki wysuszonej z masą parownic zki rr* - masa parowniczki

Za wynik ostateczny należy przyjąć średnią arytmetyczną wartości z obu oznaczeń, jeżeli ich różnica nie przekroczyła 5% wartości średniej. Jeżeli różnica jest większa, to badanie wilgotności należy powtórzyć na nowych dwóch próbkach. Za wynik ostateczny przyjmujemy średnią arytmetyczną z trzech najmniej różniących się wartości.

Wilgotność optymalna. Badanie w aparacie Proctora

Zagęszczenie dowolnego gruntu będzie tym większe, im większa będzie jego gęstość objętościowa szkieletu Pd. Uzyskuje się to wówczas, gdy w jednostce objętości będzie więcej ziam lub cząstek stanowiących szkielet gruntowy, a tym samym mniej porów. Wilgotność, dla której grunt zagęszczony w sposób znormalizowany uzyskuje maksymalną gęstość szkieletu Pdmax nazywa się wilgotnością optymalną. Wilgotność optymalną wyznaczamy poprze badanie gruntu aparatem Proctora. Aparat Proctora składa się z:

-cylindra

-kołnierza ( nadstawki)

-ubijaka

4. Badania laboratoryjne

Na zajęciach laboratoryjnych wilgotność optymalną gruntu wyznaczono metodą I. Przeznaczony grunt ułożono w małym cylindrze w trzech warstwach, zagęszczając każdą warstwę 25 uderzeniami ubijaka lekkiego opuszczanego z wysokości 320mm co odpowiada jednostkowej energii 0,6 J na 1 cm3gruntu. Przygotowaną próbkę zagęszczano w taki sam sposób, zmieniając jednak jej wilgotność. Po każdym cyklu wyznacza się gęstość próbki, do momentu aż gęstość objętościowa szkieletu gruntowego zacznie maleć. Przedstawiając wyniki na wykresie zależności gęstości objętościowej szkieletu gruntowego i wilgotności, należy wyznaczyć ekstremum krzywej. Dla wartości ekstremalnej gęstości objętościowej szkieletu gruntowego odczytujemy wilgotność optymalną danego gruntu.

w~5%

w- 8%

W'11%

W~-14%

V=996cm ‘

m=1890(|

m=1950ęj

m=1980ęj

m=2010g

nr

199

1007

172

266

m,

25,90

26,74

28,79

28,46

Ulu

41,41

40,70

44,71

39,70

rnm,

42,20

41,77

46,25

41,37

nr

715

741

456

276

m,

25,10

26,53

24,64

24,91

m*

39,77

35,37

38,27

37,47

łT1 m

40,50

36,04

39,57

39,09

nr

1004

142

175

433

m,

27,00

27,51

26,51

27,77

m»i

42,59

38,83

42,27

40,76

mH

43,40

39,71

44,01

42,24

średnia

w„=5,088

w„=7,673

W„=10,084

w,,=13,050

Dla wilgotności wn=5,088% m 1890    ,g



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
mw - masa próbki nasyconej wodą [g], ms - masa próbki wysuszonej do stałej masy [g], Nasiąkliwość
HPIM1268 Okluzje t    ViaŁl 1/tLfUllO - frontu zokludowanego. Jeśli chłodna masa powi
DSC00447 (14) Okluzja chłodna Jeśli chłodna masa powietrza za frontem chłodu. m jest chłodniejsza od
1)    Masa zysku za 2000 rok była o 150 zł większa w stosunku do zysku planowanego. 2
mb3 (2) 5. Oznaczenie zawartości pyłów Wzór Masa próbki analitycznej Masa próbki po płukaniu i wysus
gdzie: m, - masa szkieletu gruntowego wysuszonej próbki gruntu, t. V - całkowita objętość próbki gru
Układy wielofazowe- Otrzymywanie superfosfatu Gdzie: M2- masa wysuszonego osadu, [g], Vo- pojemność
materialylaborki4 /tónik kształtu SI, gdy D<2d, oblicza się ze wzoru: SI = (M2/Mj)x100 gdzie: M
173 m0 i m - masa próbki w czasie t = O i po czasie t trwania testu, odpowiednio. Test ścieralności
cwiczenieP010 2 I’N-93/A-8f>926 2 I’N-93/A-8f>926 Tablica 1 Przewidywana wartość LA Masa pró
3) Wyznaczenie zawartości limonenu w olejku metoda wzorca wewnetrmwn Masa próbki olejku użytego w an
06 (87) •Pm. gdzie: m, - masa suchej sproszkowanej próbki do badania, w gramach; mi - masa wypełnion
mpw - pozorna masa ©parafinowanej próbki przy zanurzeniu jej w wodzie pw= 1,00 g*cm’3 - gęstość wody
Numer próbki Masa próbki N mol H J Hm
Numer próbki Masa próbki ii mol H J Hm

więcej podobnych podstron