mpw - pozorna masa ©parafinowanej próbki przy zanurzeniu jej w wodzie pw= 1,00 g*cm’3 - gęstość wody pp= 0,93 g*cm3 - gęstość parafiny
Pomiary przeprowadza się na dwóch próbkacli, przyjmując za miarodajną wartość średnią p=0.5*(pi+ p:), przy założeniu |pi-p:| < 0.05*p [g/cm3]. Pizy większej rozbieżności wyników przeprowadza się dodatkowe oznaczenia także na dwóch próbkach i jako wynik końcowy przyjmuje się średnią arytmetyczną trzech najmiuej różniących się wartości pj.
B. Oznaczenie gęstości objętościowej w pierścieniu
Próbkę gruntu pobiera się z bloku NNS (stan nienaruszonej struktury) za pomocą pierścienia o znanych wymiarach H = D = 4an wyznaczających objętość próbki V. Masa pierścienia m, jest znana. Po wyrównaniu wyciętej próbki nożem i oczyszczeniu zewnętrznej powierzchni pierścienia określić można masę pierścienia z gruntem mm, = mm + m,. Na
podstawie wskazanych wielkości oblicza się gęstość objętościową: p =
C. Oznaczenie gęstości objętościowej gruntu w rtęci
Objętość próbki gruntu spoistego można oznaczyć przez zanurzenie jej w rtęci.. Poziom rtęci w naczyniu wyrównuje się za pomocą szklanej płytki z górnym obrzeżem naczynia. Nie parafinujemy próbki. Oznaczamy masę próbki m,n i masę wypartej rtęci m, i obliczamy
gęstość ze wzoni: p = *”*" gdzie: p,= l 3,55 g*cm 3 - gęstość rtęci. mr
Badanie prowadzimy na dwóch próbkach.
Ze względu na toksyczne właściwości rtęci należy podczas badania zachować szczególna ostrożność.
2. WILGOTNOŚĆ GRUNTU