tycznej) dla rozwoju psychicznego dziecka, pojmuje . przy tym jej funkcję jako czysto dydaktyczną.
Propozycja ta zrodziła się pod wpływem przeprowadzonych na ten temat eksperymentów. Według jej autora istotne i znaczące jest to, że:
. .w zabawie powstaje nowa psychologiczna forma motywów..., dokonuje się przejście od motywów mających formę przedświadomych afektywnie zabarwionych pragnień, do motywów mających formę uogólnionych zamierzeń, stojących na pograniczu świadomości...” |22 s. 358|.
Drugim znaczeniem zabawy tematycznej dla rozwoju psychicznego dziecka jest to, że dokonują się w niej podstawowe procesy związane z przezwyciężeniem "poznawczego egocentryzmu”. Dzięki zabawie następuje koordynacja swego punktu widzenia z innymi możliwymi punktami widzenia, "...ta zmiana otwiera możliwości i drogę przejścia myślenia na nowy poziom i kształtowania nowych intelektualnych operacji..." |22 s. 365|.
Po trzecie w zabawie odbywa się kształtowanie przesłanek do przejścia czynności umysłowych na nowy, wyższy etap - czynności umysłowach opartych o mowę.
Wreszcie po czwarte D.B Elkonin mówi o zabawie jako szkole dowolnego zachowania. W zabawie, oprócz funkcji odgrywania przez dziecko roli, rodzi się "funkcja kontoroli swego zachowania..., zabawa jest szkołą moralności realizowanej w działaniu..." |22 s. 371|. Autor w konkluzji stwierdza, że podsta^ wą wszystkich wychowawczych efektów zabawy (zgrany dziecięcy zespół, samodzielnośó dzieci, pozytywny stosunek do pracy, korekta niektórych odchyleń w zachowaniu dzieci itp.) jest wpływ, jaki zabawa wywiera na rozwój .psychiczny dziecka.
W polskiej psychologii do 1987r. nie podejmowano prób tworzenia teorii zabawy. Wcześniej jedynie odniesiono się do niej jako do formy działalności i aktywności dziecka. Wielu psychologów w swych pracach wskazywało jednak na znaczenie zabawy dla rozwoju dziecka. Pierwszym teoretykiem zabawy w Polsce był E. Piasecki - lekarz 1 teoretyk wychowania fizy-
20