-Konodonty- znaczenie stratygraficzne.
-Małże- są częstymi skamieniałościami, zarówno morskie, jak i słodkowodne. Mają one znaczenie zarówno stratygraficzne, jak i skałotwórcze.
•Goniaty ty - największe znaczone straty graficzne, choć ich ilość w porównaniu z karbonan zmniejszyła się. Pod koniec permu goniatyty wymierają, pojawiają się natomiast ceratyty.
-Owady- królowały na lądzie.
-Szkarlupnir- były mniej liczne niż w karbonie. a najczęstsze wśród nich były liliowce.
-Ryby-
-Pcly kozaury- parafiletyczna grupa synapsydów (gadów ssakokształtnych). które pojawiły się w późnym karbonie i osiągnęły szczyt rozwoju we wczesnym permie. Panowały' na ziemi przez wiele milionów lat Nieliczne dotrwały do późnego permu.
Pelykozaury cechowały się masywną budową ciała, nie osiągały jednak szczególnie dużych rozmiarów -największe gatunki niewiele przekraczały 3 metry długości. Niektóre wykształciły swoisty sposób tennoregulacji ciała, mianowicie miały na grzbietach wysoki żagiel z wydłużonych kręgów' między' którymi rozpostarta była dobrze u krwi ona skóra. Wystarczyło, że zwierzę ustawiało się bokiem do wschodzącego słońca by większą powierzchnią chłonąć ciepło a układ krwionośny rozprowadzał je po całym ciele szybko ożywiając zwierzę. Dawało to im przewagę nad innymi zwierzętami zmiennocieplnymi gdyż wcześniej stawały się aktywne. Żagiel tai mógł prawdopodobnie służyć też do oddawania nadmiaru ciepła w gorącej porze dnia.
-Mezozaury- grupa prymitywnych gadów z podgromady Anapsida. które powróciły do życia w wodzie. Pojawiły się w górnym karbonie. a zniknęły w dolnym permie. Żyły w' słodkich wodacli śródlądowy cli. osiągały około 90 cm długości. Odżywiały się rybami. Ich szczęki, uzbrojone w bardzo liczne zęby w wyjątkowo dhigiej czaszce, był)’ przystosowane do łowiaiia lyb. Palce wszystkich kończyn spięte błonami pływnymi Ogon bocznie spłaszczony był główną siłą napędową do pływania.