W trakcie przeróbki dla uzyskania określonego surowca korzysta się z rozdziału kopalin na frakcje będące grupami ziaren o różnej zawartości substancji użytecznej. Wykorzystuje się w tym celu własności fizyczne minerałów takie jak gęstość, przewodnictwo elektryczne, podatność magnetyczna.
Jedną z metod stosowanych w przeróbce kopalin jest separacja magnetyczna. Wykorzystuje ona różnice podatności magnetycznej właściwej substancji w polu magnetycznym, gdzie działają siła grawitacji i siła magnetyczna. Przy odpowiednim natężeniu pola magnetycznego siła ta dla ziaren o dużej podatności może osiągnąć znaczne wartości. W takim przypadku może nastąpić odchylenie toru ziarna. Odchylenie to spowoduje z kolei rozdział ziaren według ich podatności magnetycznej na silniej i słabiej magnetyczne.
Sprawność procesu separacji magnetycznej zależy od:
•f rodzaju ziaren znajdujących się w nadawie w" natężenia pola magnetycznego w wielkości ziaren
w' objętościowego natężenia przepływu nadawy w separatorze w rodzaj separacji (na mokro, czy na sucho) w wielkości i ilości kul stalowych między biegunami elektromagnesu.
Celem ćwiczenia jest zapoznanie się z metodą oraz aparaturą wykorzystywaną przy separacji magnetycznej. Wykonanie badania sprowadza się do rozdziału minerałów w zależności od podatności magnetycznej na separatorze magnetycznym. Uzyskane wyniki były podstawą do oceny jakościowego i ilościowego procesu wzbogacania.
Do wykonania ćwiczenia laboratoryjnego wykorzystywane były następujące materiały i urządzenia: w separator magnetyczny s mikroskop do oceny składu mineralnego w" piasek drobnoziarnisty „Biała Góra" s woda do sporządzania zawiesiny wodno-piaskowej s naczynia pomocnicze w" zlewka
s tryskawka z wodą.