1650026231

Wstęp

Pojęcie „ekonomii społecznej” po raz pierwszy pojawiło się we Francji na początku XIX wieku. W Polsce termin „ekonomia społeczna” funkcjonuje od niedawna w debacie publicznej, ale zajmuje już na tyle szczególne miejsce, że jest przedmiotem zainteresowania ekspertów, badaczy, przedstawicieli administracji publicznej i liderów społeczeństwa obywatelskiego. Wpływ na to mają organizacje pozarządowe, które nie należą do sektora prywatnego nastawionego na generowanie zysku, lecz podejmują wysiłek upowszechniania instrumentów umożliwiających budowę więzi społecznych i przełamywanie trudności związanych z kryzysem ekonomicznym.

Podstawowym wyróżnikiem podmiotów ekonomii społecznej jest podejmowanie przez nich działań ekonomicznych zorientowanych na zaspokojenie potrzeb osób je tworzących, a nie na podział zysku. Wypracowane zyski inwestowane są ponownie w rozwój zasobów ludzkich i rozwój wspólnoty. Zasada ekonomii społecznej promuje odejście od idei państwa opiekuńczego ku nowym formom aktywizacji, które dają możliwość pracy zamiast zasiłku. Dotyczy to szczególnie grup zagrożonych wykluczeniem społecznym przez długotrwałe bezrobocie, bezdomność, uzależnienia czy izolację społeczną. Działalność w obszarze ekonomii społecznej jest próbą połączenia gospodarowania z budowaniem więzi społecznych, których zasadniczym celem jest wzmocnienie bezpieczeństwa ekonomicznego i socjalnego zamieszkałych w danym państwie podmiotów indywidualnych. Problemami zakłócającymi skuteczne oddziaływanie ekonomii społecznej są: • brak wiedzy o ekonomii społecznej wśród pracowników instytucji tzw. administracji świadczącej;

• brak zweryfikowanych metod wymiany informacji pomiędzy instytucja-