116444

116444



Interakcyjny wybór barwy

Wiele programów użytkowych umożliwia określenie barwy powierzchni, linii, tekstu itd. Jeżeli jest dostępny tylko niewielki zestaw barw, to właściwym rozwiązaniem jest wybór za pomocą menu spośród dostępnych barw. Ale co zrobić, jeżeli zestaw barw jest większy, niż może być wyświetlony w rozsądnym menu?

Podstawowe możliwości, to stosowanie nazw albo określanie wartości liczbowych współrzędnych barwy w przestrzeni barw (albo na zasadzie pisania wartości, albo wybierania za pomocą suwaków z podziałką); można również zapewnić bezpośrednią współpracę z wizualną reprezentacją przestrzeni barw. Podawanie nazw jest w zasadzie nieefektywne, ponieważ jest niejednoznaczne i subiektywne (jasnogranatowy z dodatkiem zielonego) i jest również antytezą interakcji graficznej.

Rys. 6. Wygodny sposób specyfikowania barw w przestrzeni HSV. Nasycenie i wartość są pokazane za pomocą kursora w polu trójkąta, a odcień barwy za pomocą promienia w kole. Użytkownik może obracać promień i poruszać kursorem, co w efekcie powoduje zmianę odczytu numerycznego. Alternatywnie użytkownik może wpisać nową wartość, co powoduje zmianę wskaźników. Można dodać suwaki z podzialkami dla H. S. V. co zapewniłoby użytkownikowi możliwość dokładnego sterowania pojedynczym parametrem naraz bez konieczności wpisywania wartości

Współrzędne można określić za pomocą suwaków z podzialkami, korzystając z dowolnego modelu barw. Jeżeli użytkownik rozumie, jak każdy parametr wpływa na barwę, to ta metoda działa dobrze. Prawdopodobnie najlepszą metodą interakcyjnego określania wartości liczbowych współrzędnych jest zapewnienie użytkownikowi współpracy interakcyjnej bezpośrednio z reprezentacją przestrzeni barw (rys. 6). W kole (reprezentującym płaszczyznę V = 1) można obracać promień i określać, który przekrój bryły HSVjest wyświetlany w trójkącie. W trójkącie może poruszać się kursor i określać nasycenie i wartość. W trakcie przesuwania promienia albo kursora zmienia się wyświetlana wartość liczbowa. Gdy użytkownik wpisuje nowe wartości bezpośrednio do pola, wówczas promień i kursor zmieniają położenie. W polu barwy jest pokazana bieżąca barwa. Ludzka percepcja barwy zależy jednak od otaczających barw i od wielkości barwnych obszarów; dlatego barwa oglądana w polu wyświetlania wybranej barwy będzie prawdopodobnie różniła się od barwy odbieranej w końcowym obrazie. Jest więc ważne, żeby użytkownik widział również rzeczywisty obraz w czasie doboru barw.



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
OPCJE KONFIGURACYJNE Opcje konfiguracyjne użytkownika umożliwiają określenie funkcji operacyjnych
Rys. 1. Najważniejsze kryteria mające wpływ na wybór sterowników programowalnych użytkownicy
System interakcyjny lub inaczej bezpośredni to system umożliwiający użytkownikowi bezpośredni dialog
Program MATLAB® umożliwia dobranie kroju i wysokości czcionek do upodobań użytkownika. W razie takie
Generatory wirusów istnieje wiele programów umożliwiających stworzenie własnego wirusa, nawet bez
img030 Światowa Organizacja Zdrowia przyjęła wiele programów operacyjnych, ukierunkowanych na rozwią
img296 (3) Neuralyst - produkt ten nie jest właściwie programem, lecz jest określany jako NNDS (Neur
0000122 (2) 126 Leczenie bólów pleców Istnieje wiele programów ćwiczeń, kilka przedstawiliśmy w tej
img439 yfUnk pielęgnacyjny -    to zbiór instrukcji w programie, które umożliwiają ła
stem przynależności użytkownika do określonej grupy oraz wypracowanie metod adaptowania się systemu
jacek temat P18 Baza imienin i urodzin Program powinien umożliwiać stworzenie oraz dowolną modyfikac
j 75 J-75 WSKAŹNIK NAPIĘCIA AKUMULATORA Wskaźnik umożliwia określenie napięcia akumulatora w zakresi
11 [W artykule opisano numeryczną metodę, która umożliwia określenie szybkości spalania w warunkach
Laboratorium Przemysłowe Systemy Cyfrowe (PLC) 1.1. Projektowanie programu użytkownika Podstawowe
Programy te umożliwiły młodym ludziom ze wsi i małych miast podjęcie i kontynuowanie studiów. W Prog

więcej podobnych podstron