116669

EUROPA, INDIE I „EUROPEIZACJA ŚWIATA" - WILHELM

HALBFASS

1.    Droga Europy w okrywaniu Indii i cztery rodzaje interpretacji dorobku wschodu:

a)    Heglowska negatywna koncepcja kultury indyjskiej jako nie mającej potencjału; zamknięty rozdział historii,

b)    „Kraina dzieciństwa” Maxa Mullera i związany z nią pogląd o korzeniach kultury współczesnej w Indiach

c)    analogiczność obydwu kultur i moc dorobku Indii w myśli Schopenhauera,

d)    „Europeizacja wszystkich nieeuropejskich odłamów ludzkości.” - wizja Edmunda Husserla.

2.    Obojętność myśli indyjskiej w stosunku do odmiennych kultur do początku XIX w.

3.    Uleganie europeizacji przez Hindusów, w wyniku której rośnie zainteresowanie własną przeszłością. Autodefiniowanie.

4.    Otwarcie Indii na świat i związany z tym „renesans” w wyniku działalności Rammohana Roya.

5.    Teoria rozłamu kultury Indii P. Hackera na „neohinduizm” i „wciąż żywy hinduizm tradycyjny”.

6.    Pomysły na pogodzenie tradycji europejskiej z hinduską:

a)    skorelowanie kultur - Rammohan Roy, Keshab Chandra Sen i Vivekananda,

b)    wzajemne uzupełnienie: Europa - świat zewnętrzny, Indie - świat wewnętrzny, autorstwa: Aurobindo i Radhakrishnana

c)    włączenie Indii w „dzieło postępu naukowego” - Dayananda Saraswati

5.    Hermeneutyczny charakter kultury Indii będący wynikiem kolonizacji i „ruchów na rzecz harmonizacji”

6.    Ekspansja myśli indyjskiej współcześnie.

7.    Nadzieje upatrywane przez Europejczyków w kulturze Indii i próba autoweryfikacji poprzez pryzmat świata hinduskiego.