Potrzeby - stan człowieka odznaczający się niespełnieniem określonych ważnych warunków - subiektywne odczuwanie braku, niezaspokojenia lub pożądania określonych warunków lub rzeczy potrzebnych człowiekowi do utrzymania się przy życiu, umożliwiających rozwój, pozwalających realizować cele społeczne itd.
Cechami potrzeb są indywidualizm i subiektywizm.
Potrzeby:
podstawowe (biologiczne) bezpieczeństwa kontaktów społecznych uznania samorealizacji
Z definicji podmiotu wynika, że różnorodne funkcje w życiu gospodarczym konsumenta, producenta, nabywcy, sprzedawcy zostają w mikroekonomii sprowadzone do pewnej całości nie dzielonej na części.
Wszystkie podmioty są ze sobą związane za pośrednictwem rynku.
Podmioty podejmują autonomiczne decyzje o zastosowaniu dóbr rzadkich, które są ich własnością - wynika stąd \Masny interes podmiotów i własny cel; stąd też bierze się ryzyko straty.
Gospodarka rynkowa cechuje się niepewnością oraz ryzykiem.
Podmioty sytuowane są we wszystkich sferach działalności gospodarczej.
W sferze produkcji następuje unicestwienie wyników produkcji.
Proces gospodarowania polega na podejmowaniu decyzji gospodarczych.:
mikroekonomicznych - podejmowanych przez gospodarstwa domowe i przedsiębiorstwa makroekonomicznych - dotyczących gospodarki jako całości.
Definicja rzadkości
Ekonomiczna rzadkość to pojęcie dotyczące skończonej ilości zasobów ludzkich i rzeczowych, które za pomocą najlepszej osiągalnej wiedzy technicznej można wykorzystać do wytworzenia jedynie ograniczonych (ale maksymalnych w danym czasie) ilości dóbr ekonomicznych.
Dobra ekonomiczne to dobra rzadkie.
Społeczeństwo musi dokonywać wyboru dóbr, bo nie można zaspokoić wszystkich potrzeb i pragnień.
Zasoby (czynniki produkcji) służą jako nakłady do produkowania dóbr. Zasób jest ilością dóbr ekonomicznych w danym momencie. Nazywane jest też dobrem produkcyjnym, którego ograniczoność niesie za sobą ograniczoność dóbr konsumpcyjnych. Stanowią tzw. koszt produkcji.
Zasoby dzieli się na trzy podstawowe grupy:
1. zasoby ludzkie - kapitał ludzki - czynnik ludzki - siła robocza - praca - ludzie wraz z ich umiejętnościami i doświadczeniami. Istotną cechą kapitału ludzkiego są zdolności człowieka do uczenia się i w konsekwencji ciągłego rozwijania swojej wiedzy. Ma to wpływ na efektywność produkcji (nowe narzędzia pracy, systemy organizacji pracy) i wykorzystywanie pozostałych czynników; wiedza też elementem rzadkości.
2. zasoby naturalne - surowce naturalne - ziemia - dobra nie będące wytworem pracy człowieka, dane przez naturę. Jest to ziemia, surowce mineralne, drewno. Człowiek wykorzystuje je do wytwarzania towarów i usług. Dzielą się na:
a. odnawialne (np. lasy)
b. nieodnawialne - stałe (np. ropa naftowa, minerały)
3. zasoby kapitałowe - kapitał (rzeczowy, finansowy) - wszelkie rzeczowe składniki procesów wytwórczych, będące wytworem pracy człowieka (półfabrykaty, narzędzia pracy). Kapitał dzieli się na:
a. środki pracy - wszystkie maszyny, narzędzia itp., przy pomocy których człowiek v\tytwarza produkty i usługi (oddziałując nimi na przedmioty pracy)
b. przedmioty pracy - surowce i półfabrykaty, na które skierowana jest praca, mające na celu wyprodukowanie dobra.
Do zasobów kapitałowych zalicza się również kapitał finansowy - środki pieniężne pod różnymi postaciami (akcje obligacje- charakter dłużny, czeki, weksel, akcja - charakter własnościowy, certyfikat depozytowy -wykupuje się go na określoną sumę, za cenę niższą od nominalnej, od razu znamy odsetki, z reguły krótki okres (90 dni), są na okaziciela, odsetki dostajemy razem z naszymi pieniędzmi odsprzedając z powrotem certyfikat do banku po wygaśnięciu terminu, nie ma prolongowania).
Zasób rzadki (ograniczony) to taki, ma który popyt przy jego cenie róv\nej zero przewyższa dostępną podaż.
Do zasobów (czynników produkcji) zalicza się także osobno pracę przedsiębiorcy - twórcza i dynamiczna.
Zjawska ekonomiczne mierzy się w czasie i wyróżnia:
Str. 2