117056

i pieniężną Od szybkości tego ruchu, a w konsekwencji również ruchu kapitału obrotowego, zależy kwota kapitału niezbędnego do finansowania bieżącej działalności danej jednostki.

Inwestycje w środki obrotowe przedsiębiorstwa — podobnie jak w jego środki trwale — powinny być prowadzone zgodnie z zasadą minimalizacji nakładów i możliwie najefektywniejszego wykorzystania zamrożonych środków, ale jednocześnie powinny zapewniać utrzymanie ciągłości funkcjonowania przedsiębiorstwa. Im szybciej poszczególne składniki bieżących aktywów zmieniają swoją postać, a więc im szybszy jest ich obrót, tym mniejsza kwota kapitału wystarcza na sfinansowanie ich mchu okrężnego.

Wielkość całkowitego zapotrzebowania przedsiębiorstwa na środki finansowe niezbędne do finansowania działalności bieżącej — jak już wspomniano — zależy nie tylko od wielkości sprzedaży oraz szybkości obrotu angażowanych środków rzeczowych, lecz także od sposobu wykorzystania kr ótkoterminowego zadłużenia.

Dla danego zakresu działalności poziom środków' pieniężnych potrzebnych do sfinansowania kapitału obrotowego zależy od długości okresu, jaki upływa od momentu ich wydatkowania do chwili, w której wrócą one do przedsiębiorstwa w fontiie środków pieniężnych uzyskanych ze sprzedaży, czyli od długości cyklu kapitału obrotowego. Inr krótszy jest cykl kapitału obrotowego, tym mniej pieniędzy przedsiębiorstwo potrzebuje na jego sfinansowanie.

Mniejsze nakłady na kapitał obrotowy pozwalają osiągnąć z niego relatywnie większy dochód¹ Z tego względu odpowiednie zarządzanie kapitałem obrotowym, a w szczególności prowadzenie prawidłowej strategii i taktyki jego finansowania, wywiera istotny wpływ na wyniki uzyskiwane przez przedsiębiorstwo i — pośrednio — na jego wartość rynkową.

Strategia finansowania kapitału obrotowego

Przedsiębiorstwo bez względu na fazę cyklu ruchu okrężnego utrzymuje zawsze określony, stały poziom rezerwy aktywów bieżących, który pozwala utrzymać ciągłość działalności. Przedsiębiorstwo dzięki tej rezerwie zyskuje również pewną elastyczność działania, która w razie wystąpienia nagłych, nieprzewidzianych trudności powinna umożliwić szybkie podjęcie niezbędnych kroków' .ratunkowych".

Kierownictwo przedsiębiorstwa wybierając źródła pozyskania kapitału, w celu sfinansowania poszczególnych składników' majątku, tak trwałego, jak i obrotowego, powinno starać się dopasować „cykl życia” określonej fonny, kapitału do „cyklu życia" aktywu, do sfinansowania którego kapitał ten ma, być wykorzystany I tak np. nie jest pożądane, aby aktywa tnvale zaangażowane w przedsiębiorstwie były finansowane jego zobowiązaniami bieżącymi.

Utrzymywana w przedsiębiorstwie określona rezerwa aktywów bieżących, takich jak środki pieniężne, zapasy surowców czy zapasy półproduktów oraz wyrobów gotowych stanowi de facto stalą część majątku, nie podlegającą wahaniom cyklicznym. Z tego względu źródła kapitału, które przedsiębiorstwo zdecyduje się wykorzystać do sfinansowania tej stałej części aktywów' obrotowych, powinny mieć charakter źródeł długoterminowych Środki obrotowe stale znajdujące się rv ruchu okrężnym przedsiębiorstwa, określane mianem kapitaht obrotowego — jak już wspominaliśmy — to ta część aktywów bieżących, która jest finansowana funduszami długoterminowymi.

Im nantjiry tnij ad. r\ui wiekj/a c/c»< uyjratowrarerio /ydui przypada m jcck>c*tL< n*bdi